کاربردهای فن آوری های اطلاعات مکانی در مهندسی عمران

فن آوری های اطلاعات مکانی اصطلاحی است که امروزه برای توصیف طیف وسیعی از ابزارهای مدرن که در نقشه برداری و تحلیل های مکانی زمین و جوامع بشری مشارکت دارند، استفاده می شود. این فن آوری ها از زمانی که اولین نقشه ها در دوران ماقبل تاریخ ترسیم شدند تا الآن، همواره به نوعی در حال تکامل بوده اند. سامانه های اطلاعات مکانی و سنجش از دور از جمله این فن آوری ها محسوب می شوند که با داشتن قابلیت های کار با داده های مکانی می توانند نقش بسزایی در افزایش کیفیت و کارآیی پروژه های حوزه مهندسی عمران ایفا نمایند. سامانه اطلاعات مکانی یک سامانه رایانه ای به منظور جمع آوری، ذخیره سازی، مدیریت، تحلیل و نمایش انواع داده های مکانی است و یکی از جنبه های مهم آن توانایی آن در جمع آوری گسترده داده های مکانی در قالب لایه هایی از نقشه ها است که امکان تجزیه و تحلیل فرآیندهای پیچیده را فراهم می کند. از سوی دیگر، فن آوری سنجش از دور می تواند بدون داشتن تماس مستقیم با اجسام، اطلاعات ارزشمندی را از آنها که در فاصله بسیار دور از ما قرار گرفته اند ولی همواره می توانند زندگی ما را تحت تاثیر قرار دهند، در اختیار قرار دهد. اصلی که در این روش مورد استفاده قرار می گیرد، امواج الکترومغناطیسی است. بازتابش این امواج از اجسام مختلف به ما اجازه می دهد تا بتوانیم اطلاعات مختلفی در مورد آنها به دست آوریم. استفاده از این فن آوری ها به منظور حصول اطمینان از ایمنی، پایداری و تاب آوری زیرساخت های شهری، حیاتی بوده و می تواند انقلابی در برنامه ریزی، طراحی، ساخت و مدیریت پروژه های زیربنایی در حوزه های مختلف مهندسی عمران ایجاد نماید. هدف این تحقیق بررسی کاربردهای حوزه های مختلف فن آوری های اطلاعات مکانی در حوزه های مختلف مهندسی عمران مانند فازهای اجرایی پروژه های عمرانی، مدیریت ساخت و سازها، نگهداری سازه ها و توسعه زیرساخت های شهری است.

کلیدواژه ها:

مهندسی ، عمران ، سامانه های اطلاعات ، مکانی ، سنجش از دور ، تحلیل های مکانی ، سامانه های تعیین موقعیت