تحلیل و بررسی نمادشناسانه نقوش و تزیینات مسجد جامع ورامین

مسجد جامع ورامین به عنوان یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین مساجد دوران ایلخانی به شمار می آید. این مسجد با دقت فوق العاده طراحی و ساخته شده و نسبت های سنجیده اش حاکی از زیبایی خارق العاده ای آن است. بنای مسجد در چهل و دو کیلومتری تهران واقع شده است. از خصوصیات این بنا چهار ایوانی می توان به سردر رفیع و مناره های بلند و گنبد و گنبد خانه و چندین محراب اشاره کرد که هنرمند مسلمان با آموزه های دینی خود اقدام به ساخت بنابا اصول دین شیعه کرده است. یکی از رکن های تزئین در مساجد استفاده از نقوش با استفاده از مفهوم های نمادین و فلسفی است که به منظور تاثیرگذاری بر عموم مردم در فضای مسجد به کار می رود. نقوش مسجد جامع ورامین در قالب کاشی کاری، آجرکاری، گچ بری و چوب می باشد که به صورت گره چینی و گچبری مهری و برجسته و همچنین استفاده از خط که به صورت کتیبه نگاری در کتیبه هایی با آیات الهی و همچنین رمزگونه و در مواردی ادغام با نقوش با تکرار تناسبات در بنا به کار رفته است که در نوع خود زیبا و بی مثال می باشد.

کلیدواژه ها:

نمادشناسی ، نقوش ، تزیینات ، مسجد جامع ورامین ، هنر اسلامی