بررسی شکل و تزیینات محرابهای استان یزد با تاکید بر قرون ۸ و ۹ هجری

محراب به عنوان قلب مسجد و محل تجلی ناب ترین عناصر تزیینی و مشخص کننده جهت قبله و جایگاه امام جماعت جایگاه و ارزش ویژه ای برای هر عصر داشته و هنرمندان را بر آن داشته که با اتکا به فطرت پاک انسانی خود و با هدف رشد و گسترش اسلام با نهایت ظرافت و زیبایی در قالب نقوش و اشکال تزیینی و کتیبه نگاری صورت و محتوایی را که نشان از تعامل ایمان و اعتقادات دینی و روحی هنرمندان مسلمان ایرانی می باشد را اعمال نمایند. هنرمندان قرن هشتم و نهم با توجه به ارزش و جایگاه محراب قوه خلاقیت خود را به کار بسته تا صورت تزیینات را نشان داده و محتوا و معنای اسلامی را در تزیینات نمایان سازند هنرمندان ایرانی همواره در نقش پردازی و تزیین محراب بیان مفاهیم فرهنگی و باورهای دینی هر عصر را لحاظ داشته اند در واقع هر نقش و رای ارزش صوری دارای ارزش محتوایی و برگرفته از فرهنگ و دین و آرمانهای مردم در قرون بیایی.میباشد ایرانیان با اصالت فرهنگی و هنری که از خود دارا بودند توانستند تمدن خود را به طرز حیرت آوری حفظ نموده و فرهنگهای مهاجم را مقهور تمدن و تربیت ایرانی و اسلامی نمایند. صورت محراب ها نشان از اهمیت تزیینات و غنای محتوای آن در این دو دوره بوده که در استان یزد شاهکارهایی را از خود به جای گذاردند.

کلیدواژه ها:

تزئینات معماری ، نقوش گیاهی ، ابنیه غیرمذهبی ، کاشان ، قاجاریه