مطالعه تطبیقی عناصر خیر و شر در نگاره یلان» «ایرانی اثر حسین عصمتی و نگاره «رستم و دیو «سپید شاهنامه با تاکید بر فرم و محتوا

خیر و شر معناییست دو سویه بین رسیدن به کمال و زوال، انسانی هر چیزی که آدمی را به سمت خدا هدایت کند، خیر و هر چه که آدمی را از ذات ربوبی دور کند شر می باشد. در علوم دینی و انسانی بحث خیر و شر وسعت زیادی دارد، اما در حیطه هنر از جهت بررسی ارتباط فرم معنا کمتر به آن پرداخته شده است. در بیشتر پژوهش ها مضمون خیر و شر به صورت تحلیلی و یا توصیفی بررسی شده است. اما در مقاله حاضر هدف تطبیق مفهوم خیر و شر در دو نگاره با محتوایی مشابه از دو هنرمند مستقل می باشد. این مقاله با تحلیل تطبیقی عناصر خیر و شر در دو نگاره یلان ایرانی و دیو سپید و رستم، در واقع می خواهد به بررسی محتوای خیرها و شرهای موجود در داستان دو اثر و نشان دادن زاویه های تعالی بخش هر یک بپردازد. روش به کار رفته در این پژوهش کیفی و به واسطه تشابه موضوعی بین این دو نگاره به وجه تطبیقی انجام شده و جمع آوری مطالب نیز بر اساس مستندات کتابخانه ای صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

خیر و شر ، یلان ، ایرانی ، رستم و دیو سپید ، نگارگری ، مقدمه ، خیر ، شر