ترکمن، عروس زینت

ترکمن، عروس زینت ندا زرندی می گویند: «اگر در دنیا فقط یک زن وجود داشته باشد، زرگران بیکار نمی مانند». حفظ میراث فرهنگی و تمدن یک قوم در کشوری چون ایران از اهمیت بسزایی برخوردار است. جواهرسازی و زیورآلات همیشه جزء لاینفک زندگی مردم ترکمن بوده است و انواعی متنوع و منحصر به فرد دارد. زنان و دختران ترکمن معمولا از زیورهایی که زرگران محلی می سازند استفاده می کنند. آنها این زیورها را یا به قسمتی از لباس خود می دوزند یا آن را جداگانه به خود می آویزند. به طور کلی، زیورآلات زنان ترکمن را می توان به سه گروه بزرگ تقسیم نمود، که عبارتند از: گروه اول؛ زیورآلاتی هستند که مربوط به سر می باشند و در جلو، سر، پیشانی، موها و یا در دو طرف کلاه وصل می شوند. گروه دوم؛ زیورهایی هستند که به لباس ها متصل می شوند. گروه سوم؛ زیورهایی هستند که به صورت مجزا مورد استفاده قرار می گیرند. اسامی برخی از آنها عبارتند از: «قبه»، «ساچ مونجق»، «حازاواشای» و «اگمه» زیور سر و پیشانی، «قولاق حالکا» زیور گوش، «ساچ باق» یا «ساچ لیق» زیور دو طرف بنا، گوش، طوق، پا یا خلخال، «گل یقه» زیور لباس (دکمه) که جداگانه نیز به گردن آویخته می شود، «اسیق» زیور پشت کمر، دپه بند زیوری مانند «قبه» برای کودکان و... کلیدواژه: زیورآلات، پوشاک، ترکمن، تاریخ، فرهنگ و هنر

کلیدواژه ها:

زیورآلات ، پوشاک ، ترکمن ، تاریخ ، فرهنگ و هنر