بررسی تاثیر کیفیت مسکن بر سلامت قلب و عروق در مناطق حاشیه نشین آسیب پذیر اقلیمی شهر تبریز

هدف این تحقیق بررسی تاثیر کیفیت مسکن بر سلامت قلب و عروق در مناطق حاشیه نشین آسیب پذیر اقلیمی شهر تبریز است. با توجه به شرایط اقلیمی خاص این مناطق نظیر تابستانهای گرم و خشک و زمستانهای سرد، و محدودیتهای اقتصادی و زیربنایی کیفیت پایین مسکن می تواند به تشدید مشکلات قلبی-عروقی ساکنین منجر شود. بیان مسئله تحقیق بر ارتباط میان عوامل محیطی مانند تهویه نامناسب، عایق بندی ضعیف و نبود نور طبیعی کافی و افزایش بیماریهای قلبی عروقی در این مناطق متمرکز است. حال این تحقیق به دنبال پاسخ به این سوالات است: ۱- چگونه کیفیت مسکن بر سلامت قلب و عروق ساکنین مناطق حاشیه نشین آسیب پذیر اقلیمی شهر تبریز تاثیر می گذارد؟ ۲- کدام یک از شاخصهای مرتبط با کیفیت مسکن مانند تهویه، عایق بندی، نور طبیعی بیشترین تاثیر را بر پیامدهای قلبی عروقی در این مناطق دارند؟ روش تحقیق به صورت کیفی و تحلیلی بوده و از مطالعه میدانی، مصاحبه های نیمه ساختاریافته با ساکنان و تحلیل محتوای کیفی استفاده شده است. یافته ها نشان می دهند که عواملی همچون عایق بندی حرارتی مناسب، تهویه مطلوب و دسترسی به نور طبیعی می توانند تاثیر مثبتی بر کاهش خطرات قلبی-عروقی داشته باشند. نتیجه گیری تحقیق حاکی از آن است که ارتقای کیفیت مسکن می تواند بهبود قابل توجهی در سلامت جسمی و روانی ساکنین ایجاد کند. پیامدهای تحقیق شامل ارائه راهکارهای عملی و بومی برای بهبود شرایط مسکن در مناطق حاشیه نشین است. تازگی این تحقیق در ترکیب سه عامل کیفیت مسکن، اقلیم و سلامت قلب و عروق و ارائه راه حل هایی مقرون به صرفه برای ارتقای کیفیت زندگی در مناطق آسیب پذیر نهفته است. این پژوهش سهمی کلیدی در بهبود سیاست گذاری مسکن و سلامت عمومی ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

کیفیت مسکن ، سلامت قلب و عروق مناطق حاشیه نشین ، آسیب پذیر ، اقلیم ، شهر تبریز