تحلیل مشارکت اجتماعی در فرآیند طراحی مدرسه در محله ملازینال شهر تبریز با تمرکز بر بازآفرینی فرهنگی

هدف اصلی این تحقیق تحلیل نقش مشارکت اجتماعی در فرآیند طراحی مدرسه در محله حاشیه نشین ملازینال تبریز با تمرکز بر بازآفرینی فرهنگی و در چارچوب رویکرد مردم محور است. این پژوهش تلاش دارد تا نشان دهد چگونه حضور فعال ساکنان محلی در فرآیند طراحی می تواند به خلق فضاهای آموزشی با هویت فرهنگی و اجتماعی منطبق با بافت محلی منجر شود. مسئله تحقیق از آنجا نشات می گیرد که طراحی مدارس در مناطق حاشیه نشین معمولا بدون توجه به شرایط بومی، نیازهای فرهنگی و مشارکت واقعی مردم صورت می گیرد که در نتیجه، آن فضاهای آموزشی ناکارآمد، بی هویت و غیر جذاب پدید می آیند. برای پاسخ به این مسئله، تحقیق حاضر از روش کیفی با رویکرد مطالعه موردی بهره گرفته و با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته، مشاهده میدانی و تحلیل محتوای اسنادی داده های لازم را گردآوری کرده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که مشارکت اجتماعی در فرآیند طراحی مدرسه موجب افزایش حس تعلق، تقویت هویت فرهنگی، و بهبود کارکرد اجتماعی فضاهای آموزشی در محله ملازینال شده است. همچنین، بازآفرینی فرهنگی از طریق معماری مردم، محور عاملی موثر در ارتقای کیفیت زندگی شهری در بافتهای کم برخوردار شناخته شد. نتیجه گیری این پژوهش آن است که طراحی مشارکتی مدارس می تواند الگویی بومی و پایدار برای توسعه اجتماعی فرهنگی در مناطق حاشیه ای فراهم سازد. این تحقیق با تمرکز بر پیوند میان معماری، هویت فرهنگی و مشارکت مردمی سهمی نوآورانه در مطالعات طراحی شهری و آموزشی دارد. اصالت این پژوهش در آن است که یکی از نخستین مطالعات میدانی درباره طراحی مردم محور مدرسه در محله ای خاص از تبریز با رویکرد بازآفرینی فرهنگی است.

کلیدواژه ها:

معماری مشارکت اجتماعی و فرهنگی ، طراحی مدرسه محله ، ملازینال شهر تبریز ، مردم محور