پژوهشی تحلیلی در پوشش سنتی زنان جنوب ایران مطالعه موردی استانهای بوشهر و خوزستان

این پژوهش به بررسی و تحلیل پوشاک سنتی بانوان عرب نواحی جنوبی، ایران در استانهای بوشهر و خوزستان با تمرکز بر ویژگیهای متمایزکننده و عوامل موثر بر شکل گیری آن می پردازد. پوشاک در این مناطق نه تنها به عنوان یک نیاز کاربردی بلکه به عنوان یک پدیده فرهنگی، هنری و اجتماعی، پیچیده نقش مهمی در بازنمایی هویت فردی و جمعی ایفا می کند. مسئله اصلی این پژوهش، شناسایی و تحلیل تفاوتها و شباهتهای پوشاک سنتی بانوان عرب در این دو استان و بررسی چگونگی تاثیر پذیری آن از عوامل جغرافیایی، اقلیمی و فرهنگی است. قواعد و هنجارهای حاکم بر پوشاک سنتی ارتباط نزدیکی با ارزشهای جامعه دارند و هرگونه تغییر در آنها می تواند به عنوان هنجارشکنی تلقی شود. در این راستا پژوهش حاضر با هدف مستندسازی و تحلیل ویژگیهای زیبایی شناختی فرهنگی و اجتماعی پوشاک سنتی بانوان عرب در این دو استان انجام شده است. این پژوهش بر اساس هدف از نوع تحقیقات کاربردی و بر اساس ماهیت و روش از نوع تحقیقات توصیفی تاریخی است. چگونگی گردآوری اطلاعات در این پژوهش به روش اسنادی کتابخانه ای است که بر اساس آن کلیه منابع و شواهد تاریخی مورد مطالعه و فیش برداری قرار خواهند گرفت. نتایج این پژوهش نشان می دهد که پوشاک سنتی بانوان عرب در بوشهر و خوزستان، با وجود برخی وجوه اشتراک، دارای ویژگیهای متمایز کننده ای است که متاثر از عوامل جغرافیایی، اقلیمی و فرهنگی خاص این مناطق است. این ویژگیها در عناصری چون نوع و طراحی سرجامه ها، تن جامه ها و پاجامه ها همچنین در تزئینات و آرایه های به کار رفته در آنها، قابل مشاهده است. این پژوهش بر اهمیت پوشاک سنتی به عنوان بخشی از میراث فرهنگی ناملموس و ضرورت حفظ و پاسداشت آن تاکید می کند. همچنین، نتایج آن می تواند در مطالعات آینده در زمینه طراحی لباس مردم شناسی و مطالعات فرهنگی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

بوشهر ، خوزستان ، جنوب ، زن ایرانی ، پوشاک