کاوشی بروصله دوزی ژاپن (بورو) وبکارگیری آن در طراحی پوشاک

بورو، هنر سنتی وصله پینه پارچه در ژاپن ریشه در ضرورتهای اقتصادی قرون نوزدهم و بیستم دارد. استفاده مجدد از پارچه های فرسوده از طریق وصله کاری مکرر به یک روش رایج تبدیل شد و منجر به خلق پارچه هایی چند لایه با ظاهری منحصر به فرد گردید. این عمل که در ابتدا نمادی از فقر بود، امروزه به عنوان نمونه ای از هنر مردمی و، فراتر از یک تکنیک ساده تعمیر پارچه، بازتابی از تاریخ اجتماعی و اقتصادی، ژاپن به ویژه در مناطق روستایی و در دورانهای سخت معیشتی است. بورو نه تنها به عنوان روشی برای ترمیم و افزایش طول عمر لباس ها و منسوجات به کار رفته بلکه مظهر ارزش های فرهنگی ژاپنی همچون، پایداری، احترام به مواد اولیه، دقت در عمل و زیبایی شناسی نیز بوده است. این پژوهش با هدف شناخت عمیق هنر وصله دوزی سنتی، ژاپن بورو (Boro)، از منظر تاریخی، فرهنگی و تکنیکی و بررسی امکان به کارگیری اصول، تکنیک ها و زیبایی شناسی منحصر به فرد آن در طراحی لباس های معاصر انجام شده است. روش تحقیق در این پژوهش مبتنی بر یک رویکرد توصیفی-تحلیلی و کیفی است. در مرحله نخست از طریق مطالعه ی منابع کتابخانه ای، مقالات پژوهشی، اسناد تاریخی و منابع آنلاین، به جمع آوری اطلاعات جامع در مورد تاریخچه، فلسفه، تکنیک ها و ویژگی های بصری هنر بورو پرداخته خواهد شد. در ادامه با تحلیل نمونه های تاریخی بورو و بررسی مطالعات موردی از هنرمندان و طراحان معاصر که از این هنر الهام گرفته اند، الگوها و رویکردهای به کارگیری آن شناسایی می شوند.

کلیدواژه ها:

بورو وصله ، دوزی فرهنگ ، ژاپن ، پارچه ، فرسوده ، ساشیکو ، تکه پارچه