تحلیل و اثربخشی کیمونو ژاپن و تاثیر آن در طراحی پوشاک مدرن بانوان ایران
محل انتشار: چهارمین کنفرانس بین المللی معماری، عمران، شهرسازی، محیط زیست و افق های هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 85
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICACU04_0281
تاریخ نمایه سازی: 14 آبان 1404
چکیده مقاله:
کیمونو، جامه سنتی و گشاد ژاپنی با قدمتی دیرینه از دیرباز در سرزمین آفتاب تابان از اهمیت فرهنگی بالایی برخوردار بوده است. این پژوهش با هدف تحلیل اثربخشی کیمونو و بررسی تاثیر آن بر طراحی پوشاک مدرن بانوان ایران به دنبال ایجاد درکی عمیق تر از چگونگی تبادل فرهنگی و تاثیرات متقابل میان ایران و ژاپن در زمینه پوشاک است. این جامه سنتی ژاپنی که در دوره های مختلف دستخوش تغییرات فرمی و تزئینی بوده، از اواسط دوره هی آن (۷۹۴-۱۱۸۵ میلادی) با نام کوسوده (زیرپوش اشراف و لباس روزمره مردم) شناخته می شد و در دوره موروماچی (۱۳۳۳-۱۵۷۳) به فرم امروزی کیمونو نزدیک شد. با گسترش بنادر ژاپن به روی تجارت خارجی در دهه ۱۸۵۰، کیمونو در کانون توجه جهانی قرار گرفت و در اوایل قرن بیستم شیفتگی کاملی برای مد کیمونو در اروپا و آمریکا ایجاد شد. سوال این پژوهش این است که ویژگی های ساختاری فرمی و تزئینی کیمونو که پتانسیل تاثیرگذاری بر طراحی پوشاک مدرن بانوان ایران را دارند، کدامند؟ چگونه کیمونو در طول تاریخ، به ویژه پس از ورود به ایران، مورد توجه قرار گرفته و عناصر آن در طراحی پوشاک مدرن بانوان ایرانی مانند مانتو، شومیز، کت بازتاب یافته است؟ این تاثیرات تا چه حد با فرهنگ اصیل ایرانی سازگار بوده و به خلق آثاری نوآورانه و اثربخش در طراحی پوشاک بانوان ایران منجر شده است؟ روش تحقیق این پژوهش با رویکرد توصیفی-تحلیلی و با بهره گیری از منابع کتابخانه ای شامل کتب، مقالات علمی و پایان نامه ها انجام گرفته است. داده ها و یافته های تحقیق به روش تطبیقی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته اند تا امکان تطبیق فرهنگ کیمونو در بستر فرهنگی ایران و ارائه طراحی های مناسب و متناسب با فرهنگ ایرانی فراهم شود. نتایج نشان می دهد که علیرغم تفاوت های فرهنگی بنیادین میان ایران و ژاپن، فرم و ایده کیمونو به دلیل سادگی ساختار گشادی و قابلیت انطباق، مناسب ترین انتخاب برای الهام در طراحی مدرن لباس با رویکردی عمیق تر از صرفا پیروی از مد روز را برجسته می کند و بر اهمیت توجه طراحان به عمق فرهنگی کیمونو و تلفیق آن با غنای فرهنگ ایرانی تاکید دارد و نوآورانه در پوشاک مدرن منجر می شوند. این، امر پتانسیل عظیمی را برای الهام گیری از کیمونو نه تنها در فرم بلکه در فلسفه پایداری و تکنیک های ساخت برای طراحی پوشاک مدرن بانوان ایرانی با در نظر گرفتن اصالت و نوآوری، آشکار می سازد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اکرم داستار
دانشجوی کارشناسی ارشد، موسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز، ایران