بررسی نماد رنگ فیروزه ای در هنرهای سنتی ایران و کاربرد آن در طراحی لباس اکرم داستار

رنگ فیروزه ای یکی از عناصر بصری و معنوی مهم در فرهنگ و هنر ایرانی است که در معماری مذهبی و هنرهای سنتی جایگاه ویژه ای دارد. این رنگ نمادی از آسمان معنویت و هماهنگی انسان با طبیعت بوده و کاربرد آن در کاشیکاری، مساجد، سفالینه ها، زیورآلات و دیگر هنرهای سنتی ایرانی جلوه ای از زیبایی و عمق فرهنگی ایران را نشان میدهد. با گسترش هنر مدرن و کاهش توجه به صنایع دستی و هنرهای سنتی، نقش و جایگاه نمادین رنگ فیروزه ای به عنوان یکی از شاخصههای هویتی ایران در حال افول است از این رو ضرورت دارد که این عنصر فرهنگی از منظر تاریخی مذهبی و زیبایی شناسی بازنگری شود. شناخت ارزشهای نمادین رنگ فیروزه ای نه تنها به حفظ هویت فرهنگی و تقویت صنایع دستی کمک میکند بلکه میتواند در طراحیهای مدرن و بازآفرینی هنری نیز کاربرد داشته باشد. سئوال اصلی پژوهش این است که جایگاه رنگ فیروزه ای به عنوان یک عنصر نمادین در هنرهای ایرانی چیست؟ چه عواملی به افول جایگاه این رنگ در هنرهای بومی منجر شده است؟ پژوهش نشان میدهد که رنگ فیروزه ای به واسطه ارتباط سمبلیک معنوی و مذهبی با آسمان جایگاه ویژه ای در کاشی کاری مساجد و سایر هنرهای مذهبی دارد همچنین این رنگ نمادی از تداوم سنتهای ایرانی در هنرهای سنتی بوده است با این حال کاهش توجه به این رنگ در هنرهای معاصر و صنایع دستی میتواند به تضعیف ارتباط با هویت فرهنگی بیانجامد احیای نقش رنگ فیروزه ای در طراحیهای مدرن، همراه با تقویت جایگاه آن در هنرهای سنتی راهکاری برای بازگشت این عنصر ارزشمند به هنر و فرهنگ ایران است.

کلیدواژه ها:

رنگ فیروزه ، هنرهای سنتی ، فرهنگ ملی ، مذهبی ، ایران