طراحی مجموعه فرهنگی با رویکرد بوم گرایانه در اقلیم گرم و مرطوب نمونه موردی: بندرعباس

با توجه به بحرانهای زیست محیطی و نیاز روزافزون به توسعه پایدار توجه به معماری بومگرایانه به عنوان راهبردی موثر در طراحی فضاهای معاصر به ویژه در اقلیمهای خاص بیش از پیش اهمیت یافته است. بندرعباس به عنوان یکی از شهرهای جنوبی ایران با اقلیم گرم و مرطوب دارای ویژگیهای اقلیمی و فرهنگی منحصر به فردی است که طراحی معماری در آن نیازمند رویکردی همسو با بستر طبیعی و فرهنگی منطقه است. این پژوهش با هدف طراحی یک مجموعه فرهنگی با رویکرد بوم گرایانه در بندرعباس انجام گرفته و تلاش دارد تا با تلفیق اصول معماری بومی و نیازهای فرهنگی جامعه معاصر، الگویی مناسب برای طراحی فضاهای فرهنگی در اقلیمهای گرم و مرطوب ارائه دهد. روش تحقیق به صورت کیفی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای تحلیل نمونههای بومی و معماری معاصر و بررسی تطبیقی پروژه های مشابه انجام شده. در فرایند، طراحی عواملی همچون بهرهگیری از تهویه، طبیعی سایه اندازی موثر استفاده از مصالح بومی و توجه به الگوهای فضایی سنتی لحاظ گردیده اند. یافتههای پژوهش نشان میدهد که استفاده آگاهانه از عناصر بومی نه تنها موجب بهینه سازی مصرف انرژی و بهبود آسایش حرارتی میگردد بلکه به تقویت هویت فرهنگی و اجتماعی فضا نیز منجر میشود. در پایان طراحی پیشنهادی به عنوان نمونه ای قابل توسعه در دیگر مناطق با شرایط اقلیمی مشابه، معرفی میگردد.

کلیدواژه ها:

اقلیم گرم و مرطوب ، معماری بوم گرایانه ، طراحی فرهنگی ، توسعه پایدار