نقش مصالح هوشمند مگنتواستریکتیو در معماری برای کاربردهای محرک و حسگر

امروزه بشر با چالشهایی مانند کاهش منابع طبیعی، تغییرات آب و هوایی شدید و بلایای طبیعی، تغییرات جمعیتی و اجتماعی مانند افزایش جمعیت شهری مواجه است که مستقیما بر نحوه زندگی مردم تاثیر می گذارد. این چالشها نیازمند راه حلهای هوشمندانه هستند. محیطهای ساخته شده که از مصالح هوشمند مبتنی بر عملکرد محرک و حسگر طراحی شده اند، رویکرد امیدوار کننده ای را برای رفع این تقاضا ارائه میکنند. یک استراتژی پاسخ کلیدی ممکن است پیاده سازی مصالح هوشمند در سازه های ساخته شده باشد. مواد هوشمند مانند پیزوسرامیک، آلیاژهای حافظه شکل، سیالات مغناطیسی الکترو رئولوژیکی و حسگرهای فیبر نوری برای نظارت و کنترل سازه های عمرانی استفاده شده اند. یکی دیگر از مواد هوشمند، مواد مگنتواستریکتیو میباشد که موفقیت کاربرد آن در زمینه هوا فضا مهندسی مکانیک و مهندسی، اقیانوس، محققان را تشویق کرد تا از مواد مگنتواستریکتیو به عنوان محرک و حسگر در کنترل و نظارت بر سلامت سازه استفاده کنند. در این مقاله مروری که مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای است و رویکرد توصیفی دارد، پس از ارائه تعریف و دسته بندی مواد هوشمند، تاریخچه مکانیسم و خواص مواد مگنتواستریکتیو بررسی میشود، سپس چندین تحقیق پیشگام را در مورد کاربرد محرکها و مبدلهای مغناطیسی در سازه های عمرانی معرفی شده است. نتایج حاکی از آن است که براساس تحقیقات بنیادی بر روی مواد و فناوریهای هوشمند، میتوان برنامه های موفق مختلفی را در زمینه معماری و مهندسی پیاده سازی کرد. بنابراین فرصتهای عظیم ناشی از کاربرد نوآورانه مواد هوشمند باید جسورانه در زمینههای طراحی و ساخت مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مصالح هوشمند ، مواد مگنتواستریکتیو ، محرک ، حسگر ، معماری ، سازه