نقش ارتقای کیفیت زندگی با بهره گیری از نور طبیعی

نور آفتاب یک ضرورت بیولوژیکی برای انسان است. بدون نور خورشید زندگی و سلامت کامل ممکن نیست. اگر انسان خود را از نور آفتاب محروم کند، سیستم ایمنی و کلیه اعمال حیاتی بدن دچار اختلال خواهند گردید. بطور کلی، اکثر موجودات در طبیعت همواره و بدون واسطه در معرض نور خورشید قرار دارند. این تنها انسان است که خود را در میان آهن، آجر، سیمان، پرده و پارچه های مختلف پنهان کرده است. یکی از بزرگترین علل بیماری های قرن ما همین دوری و پرهیز خودآگاه و ناخودآگاه از نور آفتاب است. افسردگی و تغییرات حالات روحی نیز از عوارض کمبود نور طبیعی هستند. هدف از این پژوهش تاکید بر استفاده از نور طبیعی در فضاهای داخلی، جهت حفظ تعادل روانی و سلامت جسمانی و بهبود کیفیت زندگی انسان می باشد. وابستگی بشر به نور و روشنایی انکار ناپذیر است. نور تاثیر مستقیمی بر روح و روان انسان دارد. همان طور که به تغذیه سالم برای جسم خود می اندیشیم، باید نور کافی و مناسبی را هم برای روحمان فراهم کنیم. این تاثیر تنها به میزان نور بستگی ندارد، بلکه نوع نور و نحوه نورپردازی محیط نیز از جمله مواردی است که می بایست مورد توجه قرار گیرد. نور و روشنایی، چه ظاهری و چه عرفانی، باعث می شود که زیبایی به چشم آید و رنگ و سایر زیبایی های شیء جلوه کند. بنابراین بحث نور و پرداختن به آن می تواند در مباحث زیبایی شناسی و هنر معماری جایگاه ویژه ای داشته باشد.

کلیدواژه ها:

معماری ، نور ، روانشناسی ، کیفیت