رابطه بین دمای آسایش و مصرف منابع انرژی در ساختمانهای مسکونی شهر رشت

طبق آمار اعلام شده در ترازنامههای انرژی، مصرف منابع انرژی بالا است. ساکنان برای دستیابی به آسایش بیشتر به روشهای مختلفی با ساختمانها تعامل دارند و این اقدامات بر عملکرد انرژی تاثیر میگذارد. اهمیت آسایش حرارتی به دلیل توجه طراحان به استفاده از روشهای غیر فعال و استفاده حداقلی از روشهای فعال برای ایجاد راحتی در ساختمانها میباشد. هدف پژوهش ارزیابی ارتباط بین دمای آسایش و مصرف منابع انرژی در ساختمانهای مسکونی ویلایی و آپارتمانی شهر رشت در فصلهای سرد و گرم سال میباشد. این پژوهش کاربردی و جمع آوری دادهها حال نگر بوده و از طریق پرسشنامه، مشاهده، بررسیهای میدانی و اندازه گیری پارامترهای اقلیمی تهیه و از مدلهای رگرسیونی برای تجزیه و تحلیل دادهها و نرم افزار SPSS استفاده شده است. همچنین میزان مصرف منابع انرژی برق و گاز هر دو تیپ از ساختمانها بررسی گردید. نتایج نشان میدهد که در فصل سرد سال دامنه آسایش ساکنان بین ۱۶/۱ تا ۲۶/۹ و بین ۱۸/۹ تا ۲۵/۸ درجه سانتیگراد و در فصل گرم بین ۲۴/۱ تا ۲۹/۸ و بین ۲۲/۸ تا ۳۱ درجه سانتی گراد در ساختمانهای ویلایی و آپارتمانی متغیر میباشد. همچنین در ارتباط با دمای آسایش و مصرف منابع انرژی در فصل سرد میتوان گفت که با افزایش مصرف منابع انرژی در ساختمانهای ویلایی از میزان دمای خنثی کاسته شده و با کاهش مصرف منابع انرژی به میزان آن افزوده میشود. این مسئله در مورد ساختمانهای آپارتمانی صدق نمی.کند این موضوع در فصل گرم در ساختمانهای ویلایی نشان میدهد با افزایش مصرف منابع انرژی شاهد کاهش دمای آسایش میتوان بود یعنی افراد با تحمل دمای بالاتر از دامنه استاندارد آسایش میتوانند در کاهش مصرف منابع انرژی موثر باشند با افزایش یا کاهش مصرف منابع انرژی در ساختمانهای آپارتمانی،رشت، تغییر معنی داری در راستای کاهش یا افزایش دمای آسایش رخ نمیدهد.

کلیدواژه ها:

آسایش ، حرارتی مقیاس ، اشری ، مصرف منابع انرژی ، مسکن رشت ، مسکن و انرژی