مقایسه رویکردهای آموزشی متفاوت (فونتیک در برابر کل نگر) در آموزش خواندن به دانش آموزان ابتدایی با اختلال دیسلکسیا

این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی دو رویکرد آموزشی فونتیک و کل نگر در آموزش خواندن به دانش آموزان ابتدایی مبتلا به دیسلکسیا انجام شده است. دیسلکسیا به عنوان یکی از شایع ترین اختلالات یادگیری، بر توانایی خواندن و درک مطلب دانش آموزان تاثیر منفی می گذارد. انتخاب روش آموزشی مناسب برای این گروه از دانش آموزان از اهمیت بالایی برخوردار است. این مطالعه با استفاده از طرح تحقیق نیمه تجربی و نمونه گیری هدفمند، دانش آموزان مبتلا به دیسلکسیا را در دو گروه آزمایش قرار داد. گروه اول با روش فونتیک و گروه دوم با روش کل نگر آموزش دیدند. ابزارهای پژوهش شامل آزمون های استاندارد خواندن، تشخیص واج ها، درک مطلب و سرعت خواندن بود. یافته ها نشان داد که روش فونتیک در بهبود دقت خواندن، تشخیص واج ها و رمزگشایی کلمات جدید تاثیر بیشتری داشته، در حالی که روش کل نگر در افزایش انگیزه خواندن و درک کلی متن عملکرد بهتری نشان داد. نتایج حاکی از آن است که ترکیب هر دو روش می تواند نتایج بهتری در آموزش دانش آموزان دیسلکسیک داشته باشد. این پژوهش پیشنهاد می کند که معلمان بر اساس نیازهای فردی دانش آموزان و مرحله یادگیری آن ها، از ترکیب متعادلی از هر دو روش استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

دیسلکسیا ، روش فونتیک ، روش کل نگر ، آموزش خواندن ، اختلالات یادگیری ، دانش آموزان ابتدایی