چگونه توانستم تنش های گروهی تعدادی از دانش آموزان پایه یازدهم مدرسه فرهنگ توحید را کاهش دهم؟

هدف از این اقدام پژوهی، شناسایی علل بروز و ارائه ی راهکارهایی برای کاهش تنش های گروهی در میان دانش آموزان پایه یازدهم مدرسه فرهنگ توحید بود. در ابتدای سال تحصیلی، اقدام پژوه به عنوان دبیر تاریخ متوجه وجود اختلافات، درگیری های کلامی و فضای ناهماهنگ در کلاس شد که موجب کاهش تمرکز، افت انگیزه ی تحصیلی و تضعیف روحیه ی همکاری میان دانش آموزان گردیده بود. برای بررسی دقیق مسئله، از روش های مشاهده، گفت وگو با دانش آموزان و والدین، مصاحبه با دبیران، و تحلیل اسناد انضباطی استفاده شد. داده های گردآوری شده نشان داد که عواملی چون ضعف مهارت های ارتباطی، ناتوانی در کنترل هیجان ها، رقابت تحصیلی ناسالم، و تاثیر فضای مجازی در روابط نوجوانان، از مهم ترین ریشه های این تنش ها بودند. در مرحله ی برنامه ریزی و مداخله، اقدام پژوه با همکاری مشاور مدرسه، کارگاه های آموزشی مهارت های ارتباطی و کنترل هیجان را برای دانش آموزان برگزار کرد. در این جلسات، موضوعاتی مانند گفت وگوی موثر، گوش دادن فعال، همدلی، احترام متقابل و روش های مدیریت خشم آموزش داده شد. ارزیابی نتایج پس از اجرای طرح نشان داد که میزان درگیری های لفظی و گزارش های انضباطی به طور چشمگیری کاهش یافته، تعاملات گروهی بهبود یافته و جو کلاس به فضایی آرام، محترمانه و همدلانه تبدیل شده است. نتیجه ی نهایی این پژوهش بیانگر آن است که آموزش هدفمند مهارت های ارتباطی و هیجانی به دانش آموزان، علاوه بر کاهش تعارضات گروهی، موجب ارتقای سلامت روانی، افزایش احساس تعلق به مدرسه و بهبود کیفیت روابط اجتماعی در محیط آموزشی می شود. بر این اساس، پیشنهاد می شود مدیران و معلمان مدارس، برنامه های منظم آموزشی در زمینه ی مهارت های ارتباطی و تنظیم هیجان را در دستور کار قرار دهند تا از بروز تعارضات رفتاری پیشگیری و فضای یادگیری را غنی تر سازند.

کلیدواژه ها:

تنش گروهی ، مهارت های ارتباطی ، کنترل هیجان ، همدلی ، سلامت روانی ، اقدام پژوهی.