تاثیر محیط تعلیمی بر خودکنترلی و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان

محیط تعلیمی یکی از مهم ترین عوامل موثر بر رشد شخصیتی و تحصیلی دانش آموزان است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر محیط های آموزشی (اعم از فیزیکی، روانی و اجتماعی) بر میزان خودکنترلی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان انجام شد. خودکنترلی، به عنوان یکی از مولفه های کلیدی در موفقیت تحصیلی، به توانایی فرد در مدیریت هیجانات، رفتارها و تصمیم گیری آگاهانه اشاره دارد. در این پژوهش، نقش عوامل مختلف مانند طراحی فیزیکی کلاس، روابط عاطفی معلم و دانش آموز، جو روانی مدرسه، و میزان مشارکت دانش آموزان در شکل گیری خودکنترلی و عملکرد تحصیلی آنان مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها نشان می دهد که محیط تعلیمی مثبت و حمایتگر، احساس امنیت، مسئولیت پذیری و خودنظم دهی را در دانش آموزان تقویت می کند؛ در حالی که محیط های تنش زا و رقابتی می توانند موجب اضطراب، افت تحصیلی و کاهش تمرکز شوند. بنابراین، طراحی و مدیریت محیط آموزشی با رویکرد انسانی و انگیزشی، عاملی کلیدی در تقویت خودکنترلی و موفقیت پایدار دانش آموزان است.

کلیدواژه ها:

محیط تعلیمی ، خودکنترلی ، پیشرفت تحصیلی ، جو روانی مدرسه ، روابط معلم و دانش آموز.