نقش بازی در فرایند یادگیری در دوره ابتدایی

بازی عمده ترین شکل فعالیت کودک و مناسب ترین آن برای بروز و رشد استعداد و خلاقیت او به شمار می رود. هدف مقاله بررسی بازی آموزشی برخلاقیت کودکان است. بازی به کودکان کمک می کند بر خلاقیت خودشان در جامعه ارتباط بگیرند.هدف از این پژوهش حاضر بررسی اضطراب و اثرات یادگیری دانش آموزان در مدرسه است. این مقاله از نوع علمی مروری است و همچنین روش جمع آوری اطلاعات به صورت کتاب خانه ای و توصیفی نتیجه پژوهش نشان داد معلمان و والدین در انتخاب و بکارگیری بهترین بازی های آموزشی برای کودکان دبستانی است. آغاز رشد آفرینندگی و خلاقیت در کودکان، در سنین آمادگی و پیش از دبستان است. در این سن، فعالیت کودک نسبت به دوران خردسالی تغییر می یابد و روابط جدیدی میان تفکر و عمل وی پدید می آید و احساس نشاط و سرزندگی بعد از بازی می تواند راه گشای حل بسیاری از مشکلات باشد نقش بازی در بهبود زندگی ایفا کند و در کمک به معلمان برای مدیریت بهتر کلاس، راندمان آموزشی را نیز افزایش دهد. بازی در رشد آفرینندگی نقش فعالی دارد و موجب حرکت و به کارگیری ذهن در کسب تجربه و حل مساله می شود. استفاده از بازی های آموزشی در مدارس ابتدایی از اهمیت زیادی برخوردار است ، زیرا کودکان در این سنین بیشتر از طریق بازی یاد می گیرند برانگیختن ذوق و علاقه شاگرد به وسیله بازی، تفکر همگرا را در ذهن سبب می شود. بازی رایانه ای باعث شد بر روند آموزشی دانش آموزان در مدرسه و کلاس درس بین هم سالان خودشان ارتباط بگیرند و بر خلاقیت خودشان در مدرسه وانگیزه بهتری بهبود یابند.

کلیدواژه ها:

بازی ، انگیزه ، خلاقیت ، مدرسه ، کودکان و جوانان