بررسی رابطه استرس شغلی و کیفیت آموزش در بین معلمان مناطق محروم

استرس شغلی به عنوان یکی از مهم ترین عوامل موثر بر کیفیت عملکرد معلمان، به ویژه در مناطق محروم که شرایط کاری دشوارتر است، نقش قابل توجهی دارد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین استرس شغلی و کیفیت آموزش در بین معلمان مناطق محروم انجام شد. روش پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بوده و جامعه آماری شامل معلمان مدارس دولتی مناطق محروم یکی از شهر های ایران در سال تحصیلی ۱۴۰۴–۱۴۰۳ است. نمونه ای شامل ۱۶۹ نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه های استاندارد استرس شغلی و کیفیت آموزش جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شدند. نتایج نشان داد که سطح استرس شغلی معلمان در مناطق محروم بالاست و کیفیت آموزش در حد متوسط به پایین قرار دارد. همچنین، رابطه منفی و معناداری بین استرس شغلی و کیفیت آموزش وجود داشت (r= -۰.۴۷, p<۰.۰۱). مولفه های حجم کار زیاد و نبود حمایت سازمانی بیشترین تاثیر منفی را داشتند. این نتایج بر لزوم توجه ویژه به بهبود شرایط کاری و حمایت های روانی معلمان مناطق محروم تاکید دارد تا کیفیت آموزش ارتقاء یابد.

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، کیفیت آموزش ، معلمان ، مناطق محروم