رویکرد روان شناختی به نقش حمایت گر معلم در کاهش اضطراب و تنش های روانی دانش آموزان

روابط انسانی در محیط های آموزشی نقش بسزایی در سلامت روانی دانش آموزان ایفا می کنند و در این میان، معلمان به عنوان نخستین نقطه تماس روانی و عاطفی در مدرسه، می توانند نقش تعیین کننده ای در کاهش اضطراب و تنش های روانی ایفا کنند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش معلمان در پیشگیری و مدیریت تنش های روانی و اضطراب دانش آموزان، به تحلیل اهمیت تعامل مثبت معلم–دانش آموز پرداخته است. یافته ها نشان می دهد که رویکردهای حمایتی معلمان، از طریق ایجاد احساس امنیت روانی، افزایش اعتماد به نفس، و تقویت مهارت های مقابله ای در دانش آموزان، منجر به کاهش محسوس اضطراب و فشارهای هیجانی می شود. همچنین، مقاله به بررسی راهکارهای اجرایی شامل بهره گیری از تکنیک های روان شناسی مثبت، آموزش مهارت های خودتنظیمی و مدیریت استرس در کلاس درس پرداخته و بر ضرورت توانمندسازی معلمان در این حوزه تاکید دارد. در نهایت، این پژوهش نتیجه می گیرد که ارتقای سواد هیجانی و روان شناختی معلمان، نه تنها به سلامت روانی دانش آموزان کمک می کند، بلکه زمینه ساز شکل گیری محیط های یادگیری امن و موثر نیز خواهد بود.

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، اضطراب دانش آموزی ، معلم حمایتگر ، تنش های روانی ، تعامل آموزشی ، مهارت های مقابله ای ، یادگیری امن.