عنوان کاربرد هوش مصنوعی در تشخیص زودهنگام اختلال در خواندن

زمینه و هدف: اختلالات خواندن، به ویژه در سال های نخستین تحصیل، یکی از رایج ترین نارسایی های یادگیری است که می تواند پیامدهای بلندمدت در پیشرفت تحصیلی، عزت نفس و رشد اجتماعی-هیجانی دانش آموزان داشته باشد. تشخیص زودهنگام این اختلالات، گامی اساسی در طراحی مداخلات آموزشی موثر است. در سال های اخیر، کاربرد هوش مصنوعی (AI) در عرصه آموزش، به ویژه در شناسایی و تحلیل مشکلات یادگیری، توجه محققان و سیاست گذاران آموزشی را به خود جلب کرده است.روش: مقاله حاضر با رویکردی مروری، به بررسی پژوهش های انجام شده در زمینه کاربرد فناوری های هوش مصنوعی از جمله یادگیری ماشینی، پردازش زبان طبیعی (NLP)، و تحلیل گفتار در تشخیص زودهنگام اختلالات خواندن می پردازد. مطالعات موردی، ابزارهای دیجیتال طراحی شده برای مدارس، و الگوریتم های مورد استفاده نیز بررسی شده اند.یافته ها: تحلیل منابع نشان می دهد که هوش مصنوعی قادر است با پردازش الگوهای صوتی و نوشتاری دانش آموزان، ناهنجاری های خواندن مانند وارونه خوانی، حذف یا اضافه کردن حروف و کندخوانی را با دقت بالا تشخیص دهد. این فناوری ها، به ویژه در ترکیب با ارزیابی های معلمان، می توانند به عنوان مکملی کارآمد برای غربالگری اولیه و هدایت برنامه های آموزشی فردمحور به کار روند.نتیجه گیری: استفاده هدفمند و اخلاق محور از هوش مصنوعی در محیط های آموزشی ابتدایی، می تواند نقش مهمی در پیشگیری از مشکلات یادگیری ایفا کند. این فناوری ها، اگر با آموزش معلمان و نظارت حرفه ای همراه شوند، افق های جدیدی را در شناسایی زودهنگام اختلالات خواندن و ارتقای کیفیت آموزش فراهم می آورند. پژوهش های آینده باید به بررسی موانع پیاده سازی، امنیت داده ها و سازگاری فرهنگی این ابزارها در نظام آموزشی کشور بپردازند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، اختلالات خواندن ، تشخیص زودهنگام ، یادگیری ماشینی ، آموزش ابتدایی ، تحلیل گفتار ، پردازش زبان طبیعی