تاثیر رابطه عاطفی مثبت معلم با دانش آموز در پیشرفت تحصیلی

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر رابطه عاطفی مثبت معلم با دانش آموز بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی در شهر مینودشت بود. پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بوده و نمونه شامل ۲۰۰ دانش آموز به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استاندارد رابطه عاطفی مثبت و نمرات تحصیلی دانش آموزان بود. داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی تحلیل شدند. نتایج نشان داد که رابطه عاطفی مثبت معلم با دانش آموز با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان همبستگی مثبت و معنی دار دارد (r=۰.۶۲, p<۰.۰۱) و این رابطه توانسته است ۳۸ درصد تغییرات پیشرفت تحصیلی را پیش بینی کند. همچنین ابعاد حمایت عاطفی و تشویق نقش برجسته ای در شکل دهی این رابطه ایفا می کنند. این یافته ها بر ضرورت توجه نظام آموزشی به تقویت مهارت های ارتباطی و عاطفی معلمان تاکید دارد تا زمینه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان فراهم شود.

کلیدواژه ها:

رابطه عاطفی مثبت ، معلم و دانش آموز ، پیشرفت تحصیلی ، حمایت عاطفی ، آموزش و پرورش