تاثیر روابط مثبت معلم–دانش آموز بر انگیزه و پیشرفت تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر روابط مثبت معلم–دانش آموز بر انگیزه و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان انجام شد. این مطالعه از نوع پژوهش مروری بوده و داده ها از طریق مرور کتاب ها، مقالات علمی، پایان نامه ها و تحقیقات داخلی و خارجی گردآوری شد. منابع مورد بررسی شامل پژوهش های منتشرشده در بازه زمانی ۱۳۸۵تا ۱۴۰۳ در ایران و ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۳ در سطح بین المللی بود.یافته ها نشان داد که روابط مثبت و حمایتگر معلم، تاثیر بسزایی بر افزایش انگیزه درونی، مشارکت فعال، اعتماد به نفس و موفقیت تحصیلی دانش آموزان دارد. همچنین، این روابط باعث کاهش اضطراب تحصیلی و بی انگیزگی دانش آموزان می شوند. نتایج مرور تحقیقات داخلی و خارجی همسو با نظریه های روان شناختی مانند نظریه خودتعیین گری (Deci & Ryan) و نظریه یادگیری اجتماعی (Bandura) است و اهمیت تقویت مهارت های ارتباطی و حمایت عاطفی معلمان را برای ارتقای کیفیت آموزش و یادگیری دانش آموزان تاکید می کند.در نهایت، پژوهش حاضر نشان می دهد که توجه به روابط انسانی و عاطفی در مدرسه، علاوه بر ارتقای عملکرد تحصیلی، می تواند رشد اجتماعی و روانی دانش آموزان را نیز تقویت کند و پیشنهاد می شود برنامه های آموزشی ویژه برای توسعه مهارت های ارتباطی معلمان طراحی شود.

کلیدواژه ها:

روابط معلم–دانش آموز ، انگیزه تحصیلی ، پیشرفت تحصیلی ، حمایت عاطفی ، یادگیری فعال