ورزش و سلامت: نقش ورزش در پیشگیری از بیماری ها یا بهبود کیفیت زندگی

ورزش و فعالیت بدنی منظم به عنوان یکی از عوامل اصلی سلامت جسمی و روانی انسان ها شناخته می شود و نقش مهمی در پیشگیری از بیماری های مزمن و ارتقای کیفیت زندگی دارد. هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین میزان و نوع فعالیت بدنی با شاخص های سلامت جسمی و روانی و کیفیت زندگی افراد بود.این تحقیق از نوع همبستگی-توصیفی و کاربردی است. جامعه آماری شامل تمامی افراد بالغ در یک منطقه شهری بود و نمونه ای شامل ۱۲۰ نفر از طریق روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه فعالیت بدنی بین المللی (IPAQ)، GHQ-۲۸ و WHOQOL-BREF جمع آوری شد. روایی ابزارها از طریق نظر متخصصان و پایایی آن ها با آلفای کرونباخ بررسی گردید. تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی، همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی چندگانه و تحلیل واریانس (ANOVA) انجام شد.یافته ها نشان داد که میزان فعالیت بدنی با سلامت جسمی، سلامت روان و کیفیت زندگی رابطه مثبت و معناداری دارد (p<۰.۰۱). ورزش های هوازی بیشترین تاثیر را بر کیفیت زندگی دارند، در حالی که ورزش های مقاومتی و کششی نیز تاثیر قابل توجهی بر سلامت جسمی و روانی دارند. همچنین، کیفیت زندگی با افزایش سن کاهش می یابد، اما افراد با فعالیت بدنی منظم می توانند اثرات منفی سن بر سلامت را کاهش دهند.نتایج پژوهش تاکید می کند که ترویج ورزش و فعالیت بدنی از طریق توسعه زیرساخت های ورزشی، آموزش و افزایش آگاهی، برنامه ریزی زمان بندی مناسب و حمایت اجتماعی و خانوادگی، می تواند به پیشگیری از بیماری ها و ارتقای سلامت و کیفیت زندگی منجر شود. این پژوهش اهمیت ورزش به عنوان یک عامل پیشگیرانه و ارتقا دهنده سلامت فردی و اجتماعی را به روشنی نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

ورزش ، فعالیت بدنی ، سلامت جسمی ، سلامت روان ، کیفیت زندگی ، پیشگیری از بیماری ها