ارزیابی روسازی های آسفالتی معابر شهری با استفاده از روش های غیرمخرب (NDT) و ارائه راهکارهای بهسازی

روسازی های آسفالتی، به عنوان بخش حیاتی از زیرساخت های حمل ونقل شهری، نقش مهمی در ایمنی، راحتی، و کارایی تردد ایفا می کنند. خرابی های روسازی، علاوه بر کاهش کیفیت تردد، هزینه های نگهداری و تعمیر را به طور چشمگیری افزایش می دهند. ارزیابی دوره ای وضعیت روسازی ها، به منظور شناسایی زودهنگام خرابی ها و اتخاذ تدابیر پیشگیرانه، امری ضروری است. روش های غیرمخرب (NDT)، به عنوان ابزارهایی کارآمد، امکان ارزیابی وضعیت روسازی را بدون ایجاد آسیب و تخریب فراهم می کنند. این پژوهش، با هدف بررسی کاربرد روش های NDT در ارزیابی روسازی های آسفالتی معابر شهری و ارائه راهکارهای بهسازی مبتنی بر نتایج این ارزیابی ها انجام شده است. روش پژوهش، مروری نظام مند بر مطالعات پیشین و تجربیات عملی در زمینه کاربرد روش های NDT در ارزیابی روسازی های آسفالتی است. یافته های پژوهش نشان می دهد که روش های NDT مختلفی، از جمله آزمایش نفوذ مخروط دینامیکی (DCP)، آزمایش افت وزن (FWD)، آزمایش سرعت امواج فراصوتی (UPV)، و رادار نفوذی زمین (GPR)، می توانند اطلاعات ارزشمندی در مورد ظرفیت باربری، ضخامت لایه ها، وجود ترک ها و حفره ها، و سایر خرابی های روسازی ارائه دهند. بر اساس نتایج حاصل از این ارزیابی ها، می توان راهکارهای بهسازی مناسب، شامل ترمیم های موضعی، روکش های آسفالتی، و بازسازی کامل را انتخاب و اجرا کرد. این پژوهش بر اهمیت استفاده از روش های NDT در ارزیابی دوره ای روسازی های آسفالتی و انتخاب راهکارهای بهسازی به موقع، به منظور افزایش عمر مفید روسازی ها و کاهش هزینه های نگهداری تاکید دارد.