بررسی اهمیت آموزش بر اساس هوش های چندگانه در مدارس

نظریه هوش های چندگانه گاردنر، با ارائه تصویری جامع تر از توانایی های شناختی انسان، افق های جدیدی را در عرصه آموزش و پرورش گشوده است. این نظریه، هوش را نه یک توانایی واحد، بلکه مجموعه ای از هوش های مستقل و متنوع می داند که هر فرد در هر یک از آن ها دارای سطحی متفاوت از توانمندی است. این پژوهش با هدف بررسی امکان پذیری و اثربخشی آموزش بر اساس نظریه هوش های چندگانه در نظام آموزشی ایران انجام شده است. روش پژوهش، مروری نظام مند بر مطالعات پیشین است. یافته های پژوهش نشان می دهد که به کارگیری این نظریه در فرآیند آموزش، می تواند به شناسایی و پرورش استعدادهای متنوع دانش آموزان، افزایش انگیزه و علاقه آن ها به یادگیری، بهبود عملکرد تحصیلی و توسعه مهارت های زندگی آن ها کمک کند. در نتیجه، پیشنهاد می شود که معلمان و برنامه ریزان آموزشی با آشنایی و به کارگیری این نظریه، زمینه را برای ایجاد تحولی بنیادین در نظام آموزشی فراهم آورند.