آموزش خداشناسی به کودکان ابتدایی دوره اول

خداشناسی به عنوان یکی از اصول اساسی مکتب اسلام و اولین گام در مسیر عبودیت و دینداری و از مهم ترین مسائل زیربنایی زندگی معنوی و دینی انسان هاست انجام تحقیق در این حوزه می تواند از ارزش ویژه ای برخوردار باشد. هم چنین باید توجه داشت که آموزش و انتقال مفهوم خداشناسی به کودکان از طریق قصه گویی بهتر و با سرعت بیشتری انجام می گیرد. در آموزش خداشناسی به کودکان لازم است خدا به عنوان سرچشمه باورهای دینی به گونه ای معرفی شود که دوستی و عشق وی در دل کودک استقرار باید چرا که پایداری رابطه با پروردگار به منزله سرچشمه علم قدرت کمال و زیبایی مستلزم عشق به اوست. پی ریزی پایه های یگانه پرستی در کودک دوره ابتدایی باید مبتنی بر ترسیم تجسمی زیبا و ایمنی بخش از خدا در ضمیر کودک باشد. اما ایجاد چنین تجسمی حاصل ایجاد توانایی کشف روابط است. رابطه خدا با مخلوقات به ویژه با انسانها، انسانهای خردسالی که هنوز پایبند خصیصه های فکری خاص تحول خود هستند و حقیقت را در چارچوب ظرفیت درون سازی خویش دریافت میکنند و بر این اساس گاه به تبیین مادی غیر مادی ترین مفاهیم می پردازند. بنابراین آموزش باید امکاناتی فراهم کند تا کودک مجال کشف این روابط را داشته باشد و از راه تجربه های عینی مکرر و مانوس اندک اندک تجسمی که نهایت همه مفاهیم است دست یابد.

کلیدواژه ها:

خداشناسی ، قصه گویی ، عشق ، یگانه پرستی ، شعر ، آموزش مفاهیم خداشناسی