بررسی رابطه بین تحمل ابهام و موفقیت در حل مسئله در دانش آموزان دوره ابتدایی

حل مسئله یکی از مهارت های کلیدی در یادگیری و رشد شناختی دانش آموزان دوره ابتدایی است و توانایی مدیریت موقعیت های نامشخص و پیچیده، نقش مهمی در موفقیت تحصیلی و اجتماعی آن ها دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین تحمل ابهام و موفقیت در حل مسئله در دانش آموزان دوره ابتدایی انجام شد.این تحقیق از نوع همبستگی و توصیفی–پیمایشی بوده و جامعه آماری شامل دانش آموزان دوره ابتدایی مدارس یک منطقه شهری بود. نمونه ای به تعداد ۱۰۰ دانش آموز با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تحمل ابهام و آزمون استاندارد حل مسئله استفاده گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و با روش های آماری توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t مستقل و تحلیل واریانس (ANOVA) تحلیل شدند.یافته های پژوهش نشان داد که میانگین تحمل ابهام و موفقیت در حل مسئله دانش آموزان در سطح متوسط قرار دارد. نتایج همچنین نشان داد که بین تحمل ابهام و موفقیت در حل مسئله رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (r = ۰.۶۲, p < ۰.۰۱). علاوه بر این، دانش آموزان با تحمل ابهام بالاتر در حل مسئله عملکرد بهتری داشتند و جنسیت تاثیر معناداری بر رابطه متغیرها نداشت، اما پایه تحصیلی بر موفقیت در حل مسئله اثرگذار بود.با توجه به یافته ها، تقویت تحمل ابهام و آموزش مهارت های مواجهه با ابهام و تفکر خلاق می تواند موجب ارتقای مهارت حل مسئله، انعطاف پذیری شناختی، کاهش اضطراب و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان شود. نتایج این پژوهش می تواند راهنمای عملی برای معلمان، والدین و برنامه ریزان آموزشی جهت ایجاد محیط های یادگیری مناسب و ارتقای مهارت های شناختی و تحصیلی باشد.

کلیدواژه ها:

تحمل ابهام ، حل مسئله ، دانش آموزان دوره ابتدایی ، مهارت های شناختی ، انعطاف پذیری شناختی