امکان سنجی قضاوت زن در محاکم قضایی کنونی ایران

قاضی درنظام حقوقی اسلام وایران به صورت تطابقی دارای جایگاه واحکام ویژه ای است واز دیر باز از دیدگاه فقها و حقوقدانان موضوع امکان قضاوت کردن برای زن محل بحث و بررسی بوده است انچه مورد توجه است ادله و دیدگاه موافقین و مخالفین است که با تفاسیر متعدد از روایات وارده و در بعضی موارد نیز به مباحث روحی و روانی زن ازحیث عطوفت و مهربانی در ذات و خلقت مانع دادرسی و حکم به مجازات متهم می دانند و همچنین صاحبان این دیدگاه عدم امکان قضاوت زن بر اساس فقه به اجماع فقها استناد دارند و انچه در این بحث مطمح نظر است توجه به اساس و ریشه نوع اجماع و حجیت آن است لذا می توان گفت با بررسی ادله طرفین و نظر به اینکه مستند صریح در خصوص نهی را مبنی بر نهی تحریمی و یا دوری کردن از جایگاه برای زن نداریم بلکه به نوع قضاوت در زمان غیبت و دیگر موارد رفع ضرورات می توان کشف کرد که مانعی وجود ندارد و امکان حضور و قضاوت برای زن در مراحل بالاتر در دادرسی در محاکم به عنوان مستشار تجدیدنظر یا دادگاه های دیگر قائل شد لذا نگارنده سعی دارد با بررسی ادله طرفین و نظر به سابقه مهم و دیرینه این موضوع و عدم دسترسی این مقام محترم خلقت در مناصب بالاتر به این مهم پرداخته می گردد ضمنا نوع مطالعه و تحقیق کتابخانه ای و با پیشینه ای بسیار بلند به طول عمر تاریخ اسلام دارد و منابع مورد استفاده نیز بر اساس موضوع از کتب فقهی علمای شیعه و حقوق دانان میباشد