بررسی نقش مکانیسمهای دفاعی و اهداف پیشرفت بر نشاط سازمانی معلمان دوره ابتدایی تربت حیدریه

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش مکانیسمهای دفاعی و اهداف پیشرفت بر نشاط سازمانی معلمان دوره ابتدایی شهرستان تربت حیدریه انجام شد. این مطالعه از نوع توصیفی همبستگی بوده و با رویکرد کمی اجرا گردید. جامعه آماری پژوهش شامل ۹۵۰ نفر از معلمان دوره ابتدایی (۳۴۰) معلم مرد و ۶۱۰ معلم زن بود که از میان آنها ۲۷۴ نفر (۹۹) معلم مرد و ۱۷۵ معلم (زن از طریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای و با استفاده از فرمول کرجسی و مورگان به عنوان نمونه انتخاب شدند ابزارهای گردآوری دادهها شامل پرسشنامه های استاندارد سبکهای دفاعی، آندروز اهداف پیشرفت میدلتن و میگلی (۱۹۹۷) و نشاط سازمانی کرولف (۲۰۰۷). تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آمار توصیفی میانگین و انحراف معیار) ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه در نرم افزار SPSS انجام پذیرفت. یافتههای پژوهش نشان داد که بین مکانیسمهای دفاعی و اهداف پیشرفت با نشاط سازمانی معلمان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. (P > ۰.۰۱, P = ۰.۹۵۲) نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که مدل پیش بینی از نظر آماری معنادار بوده و مکانیسمهای دفاعی و اهداف پیشرفت به ترتیب با ضرایب بتای ۰.۹۰۱ و ۰.۰۶۹ قادر به پیشبینی تغییرات نشاط سازمانی معلمان هستند. این نتایج نشان میدهد که توجه به مکانیسمهای دفاعی سالم و تقویت اهداف پیشرفت میتواند در افزایش نشاط سازمانی معلمان موثر باشد.

کلیدواژه ها:

مکانیسمهای دفاعی ، اهداف پیشرفت ، نشاط سازمانی