پیش بینی نشاط ذهنی براساس تاب آوری با میانجی گری هوش اخلاقی دانش آموزان متوسطه دوم شهر همدان

این پژوهش با هدف پیش بینی نشاط ذهنی بر اساس تاب آوری با میانجی گری هوش اخلاقی دانش آموزان متوسطه دوم شهر همدان انجام شد. طرح پژوهشی حاضر توصیفی و از نوع همبستگی با تکنیک معادلات ساختاری رگرسیونی بود. جامعه آماری مورد مطالعه کلیه دانش آموزان متوسطه دوم شهر همدان در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ به تعداد ۶۷۰۰ نفر بود. نمونه آماری با استفاده از جدول کرجسی-مورگان (۱۹۷۰) ۳۶۴ نفر در نظر گرفته شد. نمونه آماری با استفاده از روش خوشه ای تصادفی مرحله ای انتخاب شدند. داده های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه نشاط ذهنی حالتی ریان و فردریک (۱۹۹۷)، پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) و پرسشنامه هوش اخلاقی لنیک و کیل (۲۰۱۱) گردآوری و با استفاده از روش آماری رگرسیون خطی در مدلسازی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار SPSS و AMOS ویرایش ۲۱ تحلیل شد. نتایج حاصل از برآورد مدل پژوهش نشان داد که تاب آوری بصورت کل به میزان ۰٫۴۹۱ واحد در تبیین واریانس متغیر نشاط ذهنی بصورت مثبت و مستقیم تاثیر دارد (p ۰٫۰۰۱). اما در مورد تاثیر غیر مستقیم تاب آوری بر نشاط ذهنی از طریق هوش اخلاقی نتایج نشان داد که تاب آوری از طریق هوش اخلاقی تاثیر منفی و معناداری به میزان ۰٫۱۹۲ واحد بر نشاط ذهنی دارد (p ۰٫۰۵). همچنین تاب آوری به میزان ۰٫۶۸ واحد در تبیین واریانس نشاط ذهنی و به میزان ۷۱ واحد در تبیین واریانس هوش اخلاقی هردو بصورت مثبت و مستقیم تاثیر دارد (p ۰٫۰۱). نهایتا هوش اخلاقی به میزان ۰٫۲۷۰ واحد در تبیین واریانس متغیر نشاط ذهنی بصورت منفی و معکوس تاثیر دارد (p ۰٫۰۵).

کلیدواژه ها:

نشاط ، ذهنی ، تاب آوری ، هوش اخلاقی