اثر بخشی آموزش خود شفقت ورزی بر نگرانی از تصویر بدن کمال گرایی ظاهر جسمانی و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان دختر دارای نگرانی از تصویر بدنی

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش خودشفقت ورزی بر نگرانی از تصویر بدن کمال گرایی ظاهر جسمانی و پیشرفت تحصیلی در میان دانش آموزان دختر دارای نگرانی از تصویر بدنی انجام شد. روش تحقیق به صورت نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول مدرسه دخترانه شریف قائمشهر در سال ۱۴۰۳ بود. بر اساس محاسبات نرم افزار GPower، ۶۰ نفر از دانش آموزانی که در پرسشنامه نگرانی از تصویر بدنی نمره ای بالاتر از دو انحراف معیار از میانگین داشتند به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش (هر کدام ۳۰ نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای آموزش خود شفقت ورزی دریافت کرد، در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامه نگرانی از تصویر بدنی لیتلتون (۲۰۰۵)، پرسشنامه کمال گرایی ظاهر جسمانی یانگ و استویبر (۲۰۱۲) و پرسشنامه پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۴) بود. یافتهها نشان داد که آموزش خود شفقت ورزی منجر به کاهش معنادار نگرانی از تصویر بدنی (۰.۰۰۱>P)، کاهش کمال گرایی ظاهر جسمانی (۰.۰۰۱>P) و افزایش پیشرفت تحصیلی (۰.۰۰۱>P) در دانش آموزان دختر شد. میتوان نتیجه گرفت که آموزش خود شفقت ورزی میتواند به عنوان یک رویکرد موثر برای بهبود سلامت روان و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر دارای نگرانی از تصویر بدنی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

خود شفقت ورزی ، نگرانی از تصویر بدنی ، کمال گرایی ظاهر جسمانی ، پیشرفت تحصیلی