شیوه های فرزند پروری و تاثیر آن بر کیفیت آموزش و فرصت های برابر تحصیلی

شیوه های فرزند پروری به عنوان یکی از عوامل کلیدی تعیین کننده رشد تحصیلی و روانی کودکان در جوامع مختلف شناخته شده اند. این مقاله با بررسی جامع مطالعات بین المللی و بین رشته ای نقش شیوه های مختلف فرزندپروری شامل سبک، مقتدر، استبدادی تسلیمگر و فرهنگی را در کیفیت آموزش و فرصتهای برابر تحصیلی تحلیل میکند. یافته ها نشان میدهد شیوه فرزندپروری مقتدر که همراه با حمایت عاطفی و تنظیم قوانین منطقی است، بیشترین تاثیر مثبت را بر موفقیت تحصیلی انگیزه درونی و خودکارآمدی دانش آموزان دارد، همچنین مشارکت فعال والدین در فرایند آموزش و فراهم آوردن منابع مالی و فرهنگی مناسب نقش مهمی در افزایش کیفیت یادگیری و کاهش شکافهای تحصیلی ایفا می کند. از سوی دیگر وضعیت اقتصادی خانواده و سلامت روان والدین به عنوان عوامل میانجی بر کیفیت فرزند پروری و در نتیجه بر فرصتهای برابر تحصیلی اثر گذارند. مقاله با ارائه شواهد تجربی از کشورهای مختلف اهمیت توجه همزمان به جنبههای روانی، فرهنگی و اقتصادی خانواده ها را برای ارتقاء عدالت آموزشی برجسته میکند و پیشنهاداتی برای سیاستگذاریهای حمایتی و آموزش والدین ارائه مینماید. در نهایت، ضرورت پژوهشهای آینده با رویکردهای بین فرهنگی و چندمتغیره جهت تبیین دقیقتر مکانیزمهای تاثیرگذاری شیوه های فرزندپروری بر موفقیت تحصیلی تاکید شده است.

کلیدواژه ها:

شیوههای فرزند پروری ، کیفیت آموزش ، فرصتهای برابر تحصیلی ، مشارکت والدین ، موفقیت تحصیلی ، وضعیت اقتصادی خانواده ، عدالت آموزشی