رابطه مهارتهای خودمدیریتی بر تنظیم هیجان با در نظر گرفتن نقش میانجی مقبولیت اجتماعی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه مهارتهای خودمدیریتی با تنظیم هیجان با در نظر گرفتن نقش میانجی مقبولیت اجتماعی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر یزد بود. این مطالعه از نوع کاربردی و با رویکرد کمی به روش همبستگی و مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری انجام شد. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر یزد در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ بود که از میان آنها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده و بر اساس جدول کرجسی و مورگان، تعداد ۳۲۱ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها شامل سه پرسشنامه استاندارد بود پرسشنامه مهارتهای خودمدیریتی ملاحسینی و برخوردار (۱۳۸۶)، پرسشنامه راهبردهای تنظیم هیجان گراس و جان (۲۰۰۳) و پرسشنامه مقبولیت اجتماعی کراون و مارلو (۱۹۹۶). روایی صوری و محتوایی ابزارها از طریق نظر متخصصان حوزه روانشناسی و علوم تربیتی تایید شد و پایایی آنها نیز با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه مهارتهای خودمدیریتی برابر با ۰۸۵ مقبولیت اجتماعی ۸۳ تنظیم هیجان ۰.۸۸ مورد تایید قرار گرفت. تحلیل دادهها با بهره گیری از آمار توصیفی و تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار PLS صورت پذیرفت. نتایج پژوهش نشان داد که مهارتهای خودمدیریتی با ضریب مسیر ۰.۶۱=B و ۲۸.۰۱=t به طور مثبت و معنادار بر تنظیم هیجان تاثیر میگذارد و ۳۷ درصد از واریانس تنظیم هیجان را تبیین می.کند همچنین مهارتهای خودمدیریتی با ضریب ۰.۵۱=B و ۱۵.۶۳ رابطه معناداری با مقبولیت اجتماعی دارد و ۵۱ درصد از تغییرات مقبولیت اجتماعی را پیش بینی کند. مقبولیت اجتماعی نیز با ضریب مسیر ۰.۴۹=B و ۲۳.۰۴=t به طور مثبت بر تنظیم هیجان تاثیرگذار است و ۳۲ درصد از واریانس تنظیم هیجان را توضیح میدهد همچنین اثر میانجی مقبولیت اجتماعی در رابطه خودمدیریتی و تنظیم هیجان با ضریب تاثیر غیر مستقیم ۰.۴۰۱=B و آماره سوبل ۱۱.۰۸ در سطح معناداری ۰.۰۵ تایید شد بعلاوه همچنین شاخصهای برازش مدل (۰.۱۰=GOF=۰.۳۹ ،NFI=۱.۲۵ ،SRMR) نشان داد که مدل مفهومی پژوهش از تطابق قابل قبول و معناداری با داده های تجربی برخوردار بوده و تایید شد.

کلیدواژه ها:

مهارتهای خودمدیریتی ، تنظیم ، هیجان ، مقبولیت اجتماعی ، شهر یزد