چالشهای ارتباطی در آموزش سنتی و راهکارهای نوین

مطالعه حاضر با هدف بررسی چالشهای ارتباطی در آموزش سنتی و ارائه راهکارهای نوین به بررسی ابعاد روان شناختی، اجتماعی و فرهنگی این معضل در نظام آموزشی می پردازد. با توجه به اهمیت ارتباط موثر در فرایند یاددهی-یادگیری و نقش آن در ارتقای کیفیت آموزش، ضرورت بررسی این چالشها و ارائه راهکارهای نوآورانه برای رفع آنها هم در سطح دانشگاهی و هم در سطح جامعه، کاملا مشهود است. یافته های پژوهش نشان می دهد که روش های سنتی آموزش اغلب از تعاملات دوسویه محدودی برخوردارند و با توجه به نیازهای متنوع دانش آموزان و سبک های یادگیری گوناگون پاسخگو نیستند. این امر منجر به کاهش انگیزه یادگیری، افزایش نرخ ترک تحصیل و بروز مشکلات ارتباطی در محیط آموزشی می شود. از سوی دیگر، راهکارهای نوینی چون بکارگیری فناوری های ارتباطی، طراحی فعالیت های تعاملی و توجه به تنوع سبک های یادگیری می توانند به افزایش اثربخشی آموزش و ارتقای کیفیت ارتباطات میان آموزگار و دانش آموز کمک کنند. تحقیق حاضر با بررسی جنبه های مختلف این چالش ها و ارائه مدل های نوین ارتباطی، به چارچوبی برای طراحی نظام های آموزشی مبتنی بر تعامل دوسویه و پاسخگو به نیازهای یادگیرندگان ارائه می دهد. نتایج این پژوهش، می تواند در طراحی سیاست های آموزشی آینده و ارتقای کیفیت آموزش در سطوح مختلف از پیش دبستانی تا دانشگاه موثر واقع شود و در مطالعات آتی پژوهشگران را به سوی بررسی ابعاد کاربردی و عملی این راهکارها سوق دهد.

کلیدواژه ها:

ارتباطات آموزشی ، آموزش سنتی ، چالشهای یادگیری ، راهکارهای نوین ، طراحی آموزشی