اثر بخشی آموزش واقعیت درمانی گروهی مبتنی بر نظریه انتخاب بر کیفیت زندگی و استرس ادراک شده بیماران در حال ترک وابسته به مواد مخدر

هدف از انجام این پژوهش اثر بخشی آموزش واقعیت درمانی گروهی مبتنی بر نظریه انتخاب بر کیفیت زندگی و استرس ادراک شده بیماران در حال ترک وابسته به مواد مخدر بود. این تحقیق از نوع شبه آزمایشی و طرح پژوهش از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش تمامی افراد وابسته به مواد ساکن در کمپ ترک اعتیاد شهر شاهین شهر بود. در این پژوهش، به دلیل محدودیتهای زمانی و دسترسی به شرکت کنندگان از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. نمونه پژوهش شامل ۳۰ نفر از افراد وابسته به مواد مخدر ساکن در کمپ ترک اعتیاد شهر شاهین شهر بود که به صورت داوطلبانه در پژوهش شرکت کردند. این افراد از تایید معیارهای ورود به پژوهش به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) قرار گرفتند. نتایج نشان داد پس از اثربخشی آموزش واقعیت درمانی گروهی مبتنی بر نظریه انتخاب بر کیفیت زندگی بیماران در حال ترک وابسته به مواد مخدر تاثیر مثبت و معناداری دارد. اثر بخشی آموزش واقعیت درمانی گروهی مبتنی بر نظریه انتخاب بر استرس ادراک شده بیماران در حال ترک وابسته به مواد مخدر تاثیر مثبت و معناداری دارد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استرس ادراک شده توسط کوهن و همکاران، پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت و هشت جلسه واقعیت درمانی گروهی بود. در این پژوهش، با توجه به ماهیت فرضیه ها و نوع متغیرها از روشهای موجود در آمار توصیفی نظیر جداول توزیع فراوانی، مطلق میانگین جهت بررسی و مقایسه اطلاعات جمع آوری شده از طریق پرسشنامه و در بخش آمار استنباطی نیز از روش کواریانس چند متغیره استفاده شد.

کلیدواژه ها:

واقعیت درمانی ، گروهی ، نظریه انتخاب ، کیفیت زندگی ، استرس ادراک شده