تاثیر فناوریهای نوظهور بر فرایند تصمیم گیری مدیران: آموزشی مطالعه ای آینده نگر

در عصر حاضر، فناوریهای نوظهور همچون هوش مصنوعی، یادگیری ماشین، تحلیل کلان داده ها، اینترنت اشیا و واقعیت افزوده به عنوان نیروهای تحول آفرین در عرصه های مختلف اجتماعی و سازمانی ظاهر شده اند و نظام های آموزشی نیز از این قاعده مستثنی نیستند. یکی از حوزه های کلیدی که این فناوریها به طور مستقیم بر آن اثر می گذارند، فرایند تصمیم گیری مدیران آموزشی است. تصمیم گیری به عنوان قلب مدیریت آموزشی نقش تعیین کننده ای در بهبود کیفیت مدارس، ارتقای عملکرد معلمان و افزایش یادگیری دانش آموزان دارد و ورود فناوریهای نوظهور موجب تغییر در الگوهای تصمیم گیری سنتی و حرکت به سمت تصمیم گیری داده محور و هوشمند و آینده نگر شده است. این مقاله مروری با رویکردی تحلیلی و آینده پژوهانه به بررسی نقش و پیامدهای فناوریهای نوین بر نحوه تصمیم گیری مدیران آموزشی می پردازد و تلاش می کند با مرور مطالعات داخلی و خارجی ابعاد مختلف این تاثیرگذاری را واکاوی نماید. یافته های این مرور نشان می دهد که فناوریهای نوظهور می توانند با تسهیل تحلیل داده های پیچیده، شناسایی الگوهای رفتاری، پیش بینی روندهای آموزشی و ارائه پیشنهادهای راهبردی، کیفیت تصمیم گیری مدیران را ارتقا دهند. با این حال چالش هایی همچون شکاف دیجیتال، ضعف در سواد داده ای، مقاومت فرهنگی مدیران و نگرانی های اخلاقی نیز به عنوان موانعی جدی مطرح هستند. در نهایت این مقاله بر ضرورت طراحی مدل های تصمیم گیری ترکیبی که هم از مزایای فناوری بهره مند باشند و هم به ابعاد انسانی، فرهنگی و تربیتی آموزش و پرورش توجه کنند، تاکید دارد و پیشنهادهایی برای پژوهش های آتی و سیاست گذاری آموزشی ارائه می کند.

کلیدواژه ها:

فناوریهای نوظهور ، تصمیم گیری مدیران آموزشی ، هوش مصنوعی ، کلان داده ، مدارس هوشمند ، آینده پژوهی