ارتقاء تعاملات اجتماعی از طریق پیوند عناصر شهری شهر اسلامی با تاکید بر پیاده مداری

شهرها، محیط‌هایی مرکب از ساختمان‌ها، خیابان‌ها و کاربری‌های متنوع باز و بسته زیادی هستند که یا به صورت تدریجی و مبتنی بر نیازهای روز شکل گرفته‌ و یا بر اساس دستور و برنامه‌ای از پیش اندیشیده ساخته شده‌اند. فارغ از روند تاریخی شکل‌گیری شهر، به دلیل حضور دائمی و سکونت شهروندان در آن و زمینه‌هایی که برای تعامل انسان‌ها و وقوع تجربه‌های او فراهم می‌کند، شهر مقوله‌ای مهم در تربیت و رشد انسان محسوب می‌شود. شهر اسلامی مفهومی برای معرفی شهرهایی متاثر از فرهنگ و آموزه های دینی و ارزشهای اسلامی است.امروزه مساله مهم این است که در جامعه اسلامی بسیاری از سنت های اسلامی در شهرسازی مورد غفلت واقع شده و منجر به ایجاد گسستگی میان عناصر شهری شهر اسلامی شده است. بخش مرکزی شهرهای اسلامی به دلیل وجود عناصر مهم تاریخی چون بازار،مسجد جامع ،سبزه میدان و... از جمله مهم ترین مراکز رفت وآمد تجمع شهروندان می باشد که پیاده ها اغلب در آنها با مشکلات فراوان از جمله مشکلات ترافیکی و عبور و مرور مواجه هستند. در صورت در نظر گرفتن تمهیداتی خاص ،میتوان از پتانسیل های آنها استفاده کرده و فضاهای شهری جهت حضور پررنگ عابر پیاده ایجاد نمود. مطالعه حاضر به طراحی محور پیاده در بخش مرکزی شهر زنجان با هدف حفظ و تقویت عناصر تاریخی شهر اسلامی (بازار سنتی، مسجد جامع ، امام زاده سید ابراهیم ، بنای تاریخی ذوالفقاری و سبزه میدان و رختشویخانه )و نیز تقویت هویت فرهنگی،تاریخی ،تجاری تاکید می کند. بخش مرکزی شهر زنجان به عنوان محوری با جذب بیشترین حجم عابر پیاده و نمادی از شهر از هویت و شخصیت متمایزی برخوردار است .از این رو آنچه باعث تداوم حیات این بخش میگردد حضور عابر پیاده میباشد ، با توجه به حضور روز افزون عابر پیاده و حرکت کند عابر پیاده و تضاد آن با حرکت سریع اتومبیل شاهد نا امنی روز افزون عابر پیاده در برابر سواره هستیم ،از این رو لزوم توجه مجدد نقش عابر پیاده و تاکید بر الویت حرکت او به طور جدی مطرح است .داده های مورد نیاز در این تحقیق به روش اسنادی گردآوری شده اند.

کلیدواژه ها:

شهر ، شهر اسلامی ، عناصر شهری شهر اسلامی ، پیاده مداری