عدالت آموزشی و ارتقای کیفیت یادگیری مروری نظام مند با رویکرد روانشناسی تکاملی و تربیتی

عدالت آموزشی به عنوان یکی از شاخصهای بنیادین در توسعه پایدار نظامهای آموزشی نقش مهمی در تضمین کیفیت یادگیری و ارتقای اثر بخشی فرآیندهای تربیتی ایفا می کند. پژوهشهای روانشناسی تکاملی و تربیتی نشان می دهد که نابرابریهای آموزشی می تواند پیامدهای منفی بلندمدتی بر رشد شناختی، هیجانی و اجتماعی دانش آموزان برجای گذارد و مانع شکوفایی کامل استعدادهای آنان شود. مقاله حاضر با رویکرد مروری نظام مند به بررسی مطالعات داخلی و بین المللی در زمینه عدالت آموزشی پرداخته و ارتباط آن با کیفیت و اثربخشی یادگیری را تحلیل می کند. نتایج مرور نشان می دهد که عدالت آموزشی نه تنها دسترسی برابر به منابع و فرصتهای یادگیری را فراهم می سازد بلکه به بهبود، انگیزش، خودکارآمدی و رشد مهارت های شناختی و اجتماعی نیز منجر می شود. همچنین شواهد پژوهشی بیانگر آن است که توجه به عدالت آموزشی می تواند از بازتولید نابرابریهای اجتماعی در نظام آموزش و پرورش جلوگیری کرده و زمینه ساز توسعه همه جانبه دانش آموزان شود. این یافته ها بر ضرورت سیاست گذاری های مبتنی بر رویکرد روانشناسی تکاملی و تربیتی برای تحقق عدالت و ارتقای کیفیت آموزشی تاکید دارند.

کلیدواژه ها:

عدالت آموزشی کیفیت ، یادگیری اثربخشی آموزشی ، روانشناسی تکاملی ، روانشناسی تربیتی ، توسعه آموزشی