بررسی درمان شناختی- رفتاری بر ادراک تهدید اجتماعی ، ترس از ارزیابی منفی و رفتارهای اجتنابی در مراجعین با تجربه حملات پنیک

این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر ادراک تهدید اجتماعی، ترس از ارزیابی منفی و رفتارهای اجتنابی در افراد مبتلا به حملات پنیک انجام شد. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل تمامی مراجعان دارای حملات پنیک به کلینیک های روانشناختی شهرستان چالوس بود. نمونه شامل ۳۰ نفر بود که به روش هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های ادراک تهدید، اجتماعی، ترس از ارزیابی منفی و رفتارهای اجتنابی بود. گروه آزمایش طی هشت جلسه درمان شناختی-رفتاری را دریافت کرد و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیره مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها نشان داد درمان شناختی-رفتاری بر کاهش ترس از ارزیابی منفی و رفتارهای اجتنابی اثربخش بود اما بر ادراک تهدید اجتماعی تاثیر معناداری نداشت. نتایج نشان می دهد که مداخله شناختی-رفتاری می تواند به عنوان رویکردی کارآمد برای بهبود برخی مشکلات روان شناختی افراد مبتلا به پنیک مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی - رفتاری ، ادراک تهدید اجتماعی ، ترس از ارزیابی منفی ، رفتارهای اجتنابی ، حملات پنیک