تجربه معلمان از همزیستی فناوری و فرهنگ کاوشی پدیدارشناختی در آموزش مجازی و چندفرهنگی در مدارس متوسطه پلدختر

در عصر دیجیتال و در پی تحولات شتابان فناوریهای آموزشی هم زیستی فناوری و فرهنگ به چالشی بنیادین در نظامهای آموزشی چندفرهنگی تبدیل شده است. شهرستان پلدختر به عنوان فضایی با تنوع، قومی، زبانی و فرهنگی نمونه ای مناسب برای بررسی این هم زیستی در شرایط آموزش مجازی است. هدف این پژوهش کاوش معنای درونی تجربه معلمان متوسطه از تعامل فناوری و فرهنگ در محیط آموزش مجازی بود با تاکید بر بافت منحصر به فرد چندفرهنگی این منطقه. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی-همبستگی با رویکرد کمی بود. جامعه آماری شامل ۳۲۰ معلم مقطع متوسطه شهرستان پلدختر در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ بود که با استفاده از جدول مورگان تمامی جامعه به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته با پایایی تایید شده آلفای کرونباخ (۰.۷۸) بود. داده ها با نرم افزارهای SPSS و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (میانگین، انحراف معیار، ضریب همبستگی پیرسون و آزمون (t) تحلیل شدند. یافته های کلیدی نشان داد که هر چند رابطه مثبتی بین سطح آموزش چندفرهنگی و کیفیت زیرساخت های آموزش مجازی مشاهده شد (۰.۶۷۷ = r)، اما این رابطه از نظر آماری معنادار نبود (۰.۲۱۳ = p). این امر حاکی از آن است که صرف بهبود زیرساخت های فناورانه بدون توجه به ظرفیت های فرهنگی و شایستگی بین فرهنگی معلمان نمی تواند به توسعه آموزش مجازی در جوامع چندفرهنگی منجر شود.

کلیدواژه ها:

آموزش مجازی ، آموزش چندفرهنگی ، تجربه ، معلمان ، همزیستی فناوری و فرهنگ ، پدیدارشناسی ، آموزشی ، شهرستان پلدختر