فضای امن روانی در کلاسهای ابتدایی دخترانه و نقش آن در ارتقاء یادگیری عمیق

فضای امن، روانی مفهومی کلیدی در علوم تربیتی به محیطی اشاره دارد که در آن دانش آموزان می توانند بدون ترس از قضاوت، تحقیر یا مجازات نظرات خود را بیان کنند و اشتباه کنند. این مقاله که بر پایه تجربه های میدانی نویسنده در مدارس ابتدایی دخترانه و مرور نظریه های معتبر آموزشی تدوین شده، به بررسی روش های ایجاد و تقویت امنیت روانی در کلاس می پردازد. روش پژوهش، کیفی و مبتنی بر مشاهده مشارکتی بوده و داده ها از طریق یادداشت برداری سیستماتیک و گفت وگو با دانش آموزان گردآوری شده اند. یافته ها نشان می دهند که به کارگیری قوانین کلاسی مشارکتی، پذیرش اشتباه به عنوان بخشی از فرایند یادگیری، مدل سازی آسیب پذیری توسط معلم و جلب حمایت والدین، نقش بسزایی در افزایش اعتماد به نفس، انگیزه یادگیری و مشارکت فعال دانش آموزان دارد. این نتایج با مبانی نظری همچون امنیت روانی ۱۹۹۹، Edmondson و ساخت گرایی اجتماعی (۱۹۷۸)gotsky همخوانی دارد و پیامدهای مهمی برای تربیت معلم و سیاست گذاری آموزشی دارد.

کلیدواژه ها:

امنیت روانی یادگیری ، عمیق کلاس ، ابتدایی آموزش دخترانه ، تعاملات کلاسی