بررسی رابطه تاب آوری و بهزیستی روان شناختی با فرسودگی شغلی در معلمان ابتدایی شهرستان رامیان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه تاب آوری و بهزیستی روانشناختی با فرسودگی شغلی در معلمان ابتدایی شهرستان رامیان صورت گرفت. روش حاکم بر تحقیق از لحاظ ماهیت همبستگی بود؛ که در زمره تحقیقات غیر آزمایشی قرار می گیرد. جامعه آماری کلیه معلمان شاغل در مقطع ابتدایی شهرستان رامیان در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ را در برگرفت؛ که تعداد آنها برابر با ۳۰۰ نفر بود. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان (۱۹۷۰) ۱۷۵ نفر مشخص گردید از آزمودنی ها درخواست شد به مجموعه ای از سوالات پاسخ دهند که شامل ابزارهای پرسشنامه فرسودگی شغلی (MBI، مسلش و همکاران ۱۹۸۱)، پرسشنامه تاب آوری (کونور) و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی (ریف ۱۹۸۹) بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (نمودارها، اندازه های گرایش به مرکز و اندازه های پراکندگی) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون خطی و چندگانه) استفاده شد. نتایج نشان داد بین تاب آوری، بهزیستی روانشناختی و فرسودگی شغلی رابطه معناداری وجود داشت. بین بهزیستی روانشناختی و فرسودگی شغلی رابطه معکوس معناداری وجود داشت.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، بهزیستی روانشناختی ، فرسودگی شغلی