رابطه بین خودکارآمدی و مهارت تمرکز دانش آموزان ابتدایی

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین خودکارآمدی و مهارت تمرکز دانش آموزان ابتدایی است. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان ابتدایی شهرستان زواره در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ بود. حجم نمونه با توجه به حداقل حجم نمونه جهت انجام پژوهش همبستگی دلاور، (۱۳۹۵)، ۲۰۰ نفر مشخص شد روش نمونه گیری به صورت در دسترس بود. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه خودکارآمدی شرر و مادوکس (۱۹۸۲) و آزمون توجه دیداری صبحی قراملکی (۱۳۷۵) بود بعد از جمع آوری اطلاعات دادههای پژوهش با استفاده از آزمون همبستگی و رگرسیون در بسته نرم افزاری ۲۴ SPSS تحلیل شد. بر اساس نتایج همبستگی پیرسون بین خودکارآمدی و مهارت تمرکز دانش آموزان ابتدایی رابطه معنادار وجود دارد .(۰/۰۱>p). همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که خودکارآمدی قدرت پیش بینی مهارت تمرکز دانش آموزان ابتدایی را دارد بر این اساس میتوان گفت که از طریق بهبود خودکارآمدی توجه و تمرکز دانش آموزان افزایش مییابد

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، مهارت تمرکز ، دانش آموز