پویایی فلسفه آموزشی در گذر زمان

مقاله حاضر به بررسی پویایی فلسفه آموزشی در گذر زمان و تحولات آن از سنتهای کلاسیک تا رویکردهای نوین می پردازد. این پژوهش مروری با هدف تحلیل روند تاریخی شکل گیری اندیشههای آموزشی و بررسی تاثیر تحولات فلسفی بر روشها و ارزشهای آموزش طراحی شده است. در بخش سنتهای کلاسیک اندیشههای فلاسفه ای مانند افلاطون، ارسطو و جان لاک مورد بررسی قرار گرفته و نقش آنها در تعیین اهداف، تربیتی، محتوای آموزشی و روشهای تدریس تحلیل شده است. در ادامه با مرور فلسفه های مدرن و نوین، رویکردهای آموزش تجربی، یادگیری مشارکتی، آموزش دموکراتیک و کاربرد فناوریهای نوین آموزشی مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج نشان میدهد که فلسفه آموزشی همواره تحت تاثیر شرایط اجتماعی، فرهنگی و سیاسی هر دوره بوده و تغییرات نظری علاوه بر بازتعریف اهداف، آموزشی بر روشها، ارزشها و تجربه یادگیری دانش آموزان نیز اثرگذار بوده است. این پژوهش ضمن ارائه یک بازاندیشی تاریخی و تحلیلی اهمیت تلفیق تجربه های گذشته با رویکردهای نوین آموزشی برای توسعه کیفیت یادگیری و پرورش مهارتهای تفکر انتقادی، اجتماعی و اخلاقی دانش آموزان را برجسته میسازد.

کلیدواژه ها:

فلسفه آموزشی ، سنتهای کلاسیک ، رویکردهای نوین آموزش ، تجربی ، یادگیری مشارکتی ، آموزش دموکراتیک