فلسفه تعلیم و تربیت در گذرگاه :تاریخ از مبانی کلاسیک تا نگاههای معاصر

مقاله حاضر به بررسی فلسفه تعلیم و تربیت در گذرگاه تاریخ و تحولات آن از مبانی کلاسیک تا نگاههای معاصر می پردازد. این پژوهش، مروری با هدف تحلیل روند تاریخی شکل گیری اندیشه های آموزشی و شناخت تاثیر نظریه های فلسفی بر تعلیم و تربیت، سعی دارد چارچوبی جامع از تحولات فکری مفاهیم کلیدی و تغییرات رویکردها ارائه دهد. در بخش مبانی کلاسیک، اندیشه های فلاسفه ای همچون، افلاطون، ارسطو جان لاک و دیویی بررسی شده و نقش آنها در تعیین اهداف، محتوای آموزشی و روشهای تدریس تحلیل شده است. همچنین در بررسی نگاههای، معاصر تاکید بر رویکردهای انتقادی، پسامدرن و یادگیری مشارکتی و تاثیر آنها بر شکل دهی مدرسه و محیط آموزشی مورد توجه قرار گرفته است. نتایج نشان میدهد که فلسفه تعلیم و تربیت همواره در تعامل با شرایط اجتماعی، فرهنگی و سیاسی هر دوره بوده و تغییرات، نظری علاوه بر بازتعریف اهداف آموزش بر روشها و ارزشهای آموزشی نیز اثرگذار بودهاند این پژوهش ضمن ارائه یک بازاندیشی تاریخی و تحلیلی، اهمیت تلفیق تجربه های گذشته با رویکردهای نوین برای ارتقای کیفیت آموزش و پرورش را برجسته میسازد و زمینه ساز توسعه تفکر انتقادی و آموزش دموکراتیک در مدارس معاصر است.

کلیدواژه ها:

فلسفه تعلیم و تربیت تاریخ ، آموزش مبانی کلاسیک ، رویکردهای معاصر ، بازاندیشی آموزشی ، یادگیری مشارکتی