بررسی تاثیر راهکارهای نوآورانه آموزشی در محیطهای کارگاهی و آزمایشگاهی بر توانمندسازی معلمان برای تدریس خلاقانه

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر راهکارهای نوآورانه در توانمندسازی معلمان برای تدریس خلاقانه در محیطهای آموزشی آزمایشگاهی و کارگاهی انجام شده است. روش پژوهش از نوع کمی و شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. نمونه های متشکل از ۱۰۰ معلمان ابتدایی شاغل در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ شهرستان درگز به شیوه نمونه گیری طبقه ای انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شد. گروه آزمایش در کارگاه های آموزشی نوآورانه شرکت کرد، در حالی که گروه کنترل آموزش خاصی دریافت نکرد. داده ها از طریق پرسشنامه های استاندارد و روبرک ارزیابی تدریس خلاقانه گردآوری و با آزمونهای آماری تی، وابسته تی مستقل و تحلیل کوواریانس تحلیل شد. یافته ها نشان داد مدل آموزشی نوآورانه به طور معناداری باعث افزایش توانمندی معلمان در تدریس خلاقانه شد. همچنین، معلمان گروه آزمایش پس از شرکت در کارگاه ها میزان بیشتری از روش های نوآورانه در تدریس استفاده کردند و انگیزه و نگرش مثبت نسبت به خلاقیت نقش پیش بینی کننده ای در موفقیت آنها داشت. این نتایج بر ضرورت طراحی آموزش های تلفیقی – نظری، عملی، روان شناختی و فناورانه - برای ارتقای حرفه ای معلمان و بهبود کیفیت تدریس خلاقانه تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی ، معلمان ، تدریس خلاقانه ، آموزش نوآورانه ، محیط آزمایشگاهی ، کارگاه آموزشی