مقایسه روشهای سنتی و هوش مصنوعی در پرورش مهارتهای شناختی و اجتماعی دانش آموزان ابتدایی

این پژوهش با هدف مقایسه تاثیر روشهای سنتی و رویکردهای مبتنی بر هوش مصنوعی در پرورش مهارتهای شناختی و اجتماعی دانش آموزان ابتدایی در مدارس شهرستان فلاورجان استان اصفهان انجام شد با استفاده از روش تحقیق ترکیبی و طرح همگرا، ۲۰۰ دانش آموز پایههای سوم تا پنجم ابتدایی (۱۰۰) نفر در گروه سنتی و ۱۰۰ نفر در گروه هوش مصنوعی به روش خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. دادههای کمی از طریق آزمونهای استاندارد تفکر انتقادی حل مسئله و مقیاس مهارتهای اجتماعی ماتسون و داده های کیفی از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته و مشاهده های کلاسی جمع آوری شدند. یافته ها نشان داد که رویکردهای مبتنی بر هوش مصنوعی در مهارتهای ،شناختی به ویژه تفکر انتقادی (>۰.۰۵p) و حل مسئله (>۰.۰۱p)، عملکرد بهتری نسبت به روشهای سنتی داشتند، اما در مهارتهای اجتماعی مانند همکاری و ارتباط روشهای سنتی موثرتر بودند .(>۰.۰۵p). تحلیلهای کیفی بر اهمیت شخصی سازی در هوش مصنوعی و ارزش تعاملات انسانی در روشهای سنتی تاکید کردند چالشهای زیرساختی در فلاورجان مانند دسترسی محدود به اینترنت اجرای رویکردهای هوش مصنوعی را محدود کرد نتایج پیشنهاد میکنند که تلفیق این دو رویکرد میتواند به بهبود فرآیندهای آموزشی منجر شود مشروط بر رفع موانع زیرساختی و آموزش معلمان.

کلیدواژه ها:

روشهای سنتی ، هوش مصنوعی ، مهارتهای شناختی