بررسی ارتباط بین کیفیت رابطه مربی و ورزشکار با تعهد ورزشی با نقش میانجی رضایتمندی ورزشکاران

هدف از انجام این پژوهش بررسی ارتباط بین کیفیت رابطه مربی و ورزشکار با تعهد ورزشی با نقش میانجی رضایتمندی ورزشکاران مورد مطالعه جامعه ورزش رزمی استان گیلان است برای انجام این پژوهش از سه پرسشنامه روابط مربی با بازیکنان سلومون (۲۰۱۳)، رضایتمندی ورزشکاران (ASQ) و تعهد ورزشی اسکانلان و همکاران (۱۹۹۳) استفاده گردید. جامعه آماری شامل جامعه ورزشی رزمی استان گیلان به تعداد ۲۳۸۱۱ نفر میباشد که نمونه ها شامل ۱۸۷ کاراته، ۴۲ کیک بوکسینگ، ۴۷ هاپکیدو، ۷۰ کونگفو و ۴۹ ووشو است. نتایج پژوهش نشان داد که متغیر کیفیت رابطه مربی و ورزشکار و رضایتمندی ورزشکاران رابطه معنی داری داشتهاند رگرسیون نشان داد که بین متغیر میانجی رضایتمندی ورزشکاران و متغیر وابسته تعهد ورزشی رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین رگرسیون نشان داد که بین متغیر مستقل کیفیت رابطه مربی و ورزشکار و متغیر وابسته تعهد ورزشی رابطه معنی داری بوده و در صورت اضافه شدن متغیر میانجی رضایتمندی ورزشکاران رابطه آنها متوقف یا کم میگردد. بر این اساس با توجه به این که کیفیت رابطه مربی و ورزشکار با تعهد ورزشی در رشته های رزمی در اولویت قرار دارد زمینه رضایتمندی ورزشکاران را فراهم میسازد و فعالیت بدنی و توسعه مهارتهای اجتماعی موجب ایجاد تاثیر مثبت و مناسب در فرد نسبت به خودش میشود بنابراین ضروری است تا برای پیشرفت رشته های رزمی به خصوص در بین نوجوانان و جوانان مدیریت هدفمندی صورت پذیرد.

کلیدواژه ها:

ارتباط مربی ورزشکار ، تعهد ورزشی ، رضایتمندی ، ورزش رزمی